„Wikingowie. Wilcze dziedzictwo" to opowieść o honorze, walce o władzę i bogactwo. Intrygi, sojusze i zdrady, rubaszny humor, wielkie bitwy i podstępne morderstwa, wielka przygoda i jeszcze większe namiętności – wszelkie skojarzenia z „Grą o tron" George'a R. R. Martina są jak najbardziej uzasadnione.
Od pierwszych stron książka przenosi w barwny, choć okrutny świat wikingów – ludzi, którzy ze śmiechem na ustach szli na spotkanie śmierci. Pomiędzy Szwedami, Norwegami a Duńczykami trwają od lat wojny o ziemię, wpływy i honor. W poszukiwaniu nadziei, której brakuje w ubogiej w żyzne ziemie i przeludnionej ojczyźnie, narody północy wyruszają również na łupieżcze zamorskie wyprawy. Niczym biblijny David przed Goliatem, stają naprzeciw europejskich potęg i waląc toporami w drewniane bramy żądają okupu: danegeld. Autor zabiera czytelnika na Półwysep Skandynawski, Iberyjski – w surowy świat chrześcijańskiego królestwa Leónu i barwny muzułmańskiego Emiratu Kordoby, a także do Ameryki Północnej – w świat Indian z wymarłego już dzisiaj, północnoamerykańskiego plemienia Beothuk, żyjących na Nowej Fundlandii i Inuitów, których spotykają na swojej drodze wikińscy odkrywcy. Książka Radosława Lewandowskiego to doskonale wyważona mieszanka historii z fikcją literacką najwyższej, światowej próby.
Radosław Lewandowski – rocznik '68, autor powieści „Yggdrasil Struny Czasu" oraz space opery „Yggdrasil Exodus". Miłośnik literatury i filmu z gatunku fantasy, science fiction, space opera, post. apo., oraz barwnych i nieco krwawych opowieści historycznych. Historyk-amator, przejawiający niezdrowe zainteresowanie kulturą wczesnosłowiańską i skandynawską, w tym głównie trzema 'złotymi wiekami wikingów". Wyszkolony kucharz, ale marny wojownik i skald, co automatycznie skazywałoby tego odległego potomka Sigridy Storrady na piastowanie podrzędnych ról na europejskich X-wiecznych skandynawskich dworach. Długoletni i niezmiennie stały w swoich upodobaniach wielbiciel własnej żony i dzieci. Wieloletni pracownik administracji, pełniący funkcje: inspektora kontroli w Urzędzie Miasta Płocka, zastępcy dyrektora Departamentu Kontroli Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego, radcy wojewody mazowieckiego. Mieszka w Płocku.