Czasem myślimy, że znamy jakieś miejsce. I pewne rzeczy po prostu się tam nie zdarzają. Małe miasteczko, spokojna społeczność, pozornie bezpieczna codzienność. A potem przychodzi dzień, który wszystko burzy. Strzały. Krew. Cisza po zbrodni. „Wszyscy grzesznicy krwawią” to powieść, która wchodzi w to pęknięcie z całą swoją siłą – nie oszczędza, nie łagodzi, nie tłumaczy. S.A. Cosby nie pisze tylko o morderstwie. Pisze o tym, co dzieje się po nim. W sercach, w relacjach, w ludzkiej pamięci.
O czym jest książka?
W hrabstwie Charon w Wirginii życie toczy się swoim powolnym rytmem. Przynajmniej do dnia, gdy szkolna strzelanina odsłania znacznie mroczniejszą rzeczywistość – sieć makabrycznych morderstw i przerażających tajemnic, które prowadzą do lokalnego Kościoła.
Szeryf Titus Crown, pierwszy czarnoskóry stróż prawa w tej społeczności, staje przed piekielnie trudnym zadaniem. Musi rozwikłać zagadkę, ale też zmierzyć się z demonami swojej przeszłości i społeczeństwem, które na każdym kroku przypomina mu, kim jest. I komu wolno ufać.
Moja opinia i przemyślenia
Od pierwszych stron wiedziałem, że to nie będzie łatwa lektura. Nie ze względu na styl, bo Cosby pisze dynamicznie, z ostrym pazurem, wręcz hipnotycznie. Chodzi o ciężar tematów. Rasizm. Przemoc. Hipokryzja religijna. Brak odkupienia. Każda strona to jak odkrywanie nowej, bolesnej warstwy społecznej gangreny.
Titus Crown to bohater, którego trudno nie polubić. Jest silny, choć pełen ran. Walczy nie tylko z przestępcami, ale i z samym sobą. Z lękami, poczuciem winy, społeczną presją. Pisarz prowadzi go przez tę opowieść z brutalną szczerością, nie dając taryfy ulgowej ani jemu, ani czytelnikowi.
Intryga kryminalna, niby klasyczna historia seryjnego mordercy, okazuje się tylko pretekstem do głębszej refleksji nad amerykańskim Południem, w którym duchy przeszłości nie zamierzają odejść w ciszy. Atmosfera duszna jak sierpniowe popołudnie w Wirginii. Napięcie rośnie z każdą stroną, a Cosby z chirurgiczną precyzją podsuwa fałszywe tropy, łamie oczekiwania, burzy schematy.
Nie da się nie wspomnieć o tym, jak autor pokazuje rasowe tarcia. Bez taniej propagandy. Bez łopatologii. Z wyczuciem, które każe czytelnikowi nie tyle współczuć, co rozumieć. Z każdą sceną staje się jasne, że rany Południa są wciąż świeże. I bardzo głębokie.
Podsumowanie
„Wszyscy grzesznicy krwawią” to książka, która boli i zachwyca jednocześnie. Kryminał najwyższej próby. Społeczny dramat. Lustro, w którym odbija się amerykańska prowincja, ale też coś znacznie bardziej uniwersalnego – ludzkie słabości, grzechy, pragnienie odkupienia.
S.A. Cosby to głos, którego warto słuchać. Autor, który nie boi się mówić rzeczy trudnych. Jeśli szukasz książki, która zostawi Cię z głową pełną myśli i sercem ściśniętym od emocji to po tytuł „Wszyscy grzesznicy krwawią” sięgaj bez wahania.