kwiecień 19, 2025

Rezultaty wyszukiwania dla: Tom King

poniedziałek, 10 lipiec 2023 12:10

Niewidzialnie tom 3

W świecie, gdzie korporacje i tajemnicze siły sterują rzeczywistością zza kulis, istnieją grupy odważnych rebeliantów, którzy nie zgadzają się na życie w ślepym posłuszeństwie. Nazywają się Niewidzialnymi. Są to anarchistyczni bohaterowie, którzy podejmują się niemal niemożliwej misji: wyzwolenia świata spod jarzma nieznanych, potężnych istot z innego wymiaru. King Mob wraz z zespołem wiernych towarzyszy wyrusza w niebezpieczną podróż, by odkryć, kim są ci mroczni władcy i jak ich pokonać. Czy jednak grupie outsiderów uda się stawić czoła tak ogromnej potędze i odzyskać kontrolę nad swoją rzeczywistością? W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat "Niewidzialnych", kreacji Granta Morrisona, aby zbadać mechanizmy władzy, buntu i poszukiwania prawdy.

Komiks „Niewidzialni” to kolejny dowód na geniusz twórczy Granta Morrisona, jednego z najbardziej wpływowych brytyjskich twórców końca XX wieku. Kiedy wchodzimy w wykreowany przez niego świat, przekonujemy się, że nic nie dzieje się tam przypadkowo. Album „Niewidzialni” opowiada historię anarchistycznych grup, które z determinacją walczą przeciwko mrocznym siłom kierującym naszym światem. Ich misja? Pokonać potężne istoty z cienia i uwolnić rzeczywistość od ich władzy. Centralną postacią trzeciego tomu jest King Mob, który wraz ze swoimi przyjaciółmi - niezwykłymi i barwnymi bohaterami - odkrywa kolejne tajemnice wrogów. Czytelnik zagłębia się w historię pełną tajemnic, intryg i walki o przetrwanie.

Grant Morrison, znany ze swojego niekonwencjonalnego podejścia do pisania komiksów, w „Niewidzialnych” również nie zawodzi. Jego wizja świata jest oryginalna, pełna głębi i aluzji. Jednak, jak jak jego fani dobrze wiedzą, Morrison ma skłonność do pewnego samozachwytu, który czasem czyni jego twórczość trudniejszą do strawienia. „Niewidzialni” to właśnie doskonały przykład takiego podejścia.

Rysunki w komiksie są niesamowite. Pokusiłbym się o stwierdzenie, że są charakterystycznie oldschool'owe (w końcu komiks ma już ponad 20 lat). Wybór Paula Jimenez’a jako głównego artysty okazał się strzałem w dziesiątkę. Jego styl łączący realistyczną precyzję z surrealistyczną wizją i świetnie komponuje się z narracją Morrisona. Choć momentami „Niewidzialni” mogą być drastyczni, a ilustratorzy nie boją się przedstawiać przemocy, Jimenez umiejętnie oddaje brutalność scen, jednocześnie zachowując estetykę.

Komiks „Niewidzialni” może być trudny do zrozumienia dla czytelników niezaznajomionych z twórczością Morrisona, ale i tak uważam, że warto go przeczytać. Widać w nim fascynację Morrisona magią, mistycyzmem i teoriami spiskowymi. To odważne, ambitne i wyjątkowo kreatywne podejście do tworzenia komiksu.

Ostatecznie tom trzeci serii „Niewidzialni" to kolejny triumf Granta Morrisona i dowód na to, że komiks może być medium pełnym głębokich przemyśleń i artystycznego wyrażania siebie. Dla wielu czytelników to album, do którego warto wielokrotnie powracać, za każdym razem odkrywając coś nowego. Dla innych będzie to historia zbyt złożona i wymagająca (jak na komiks rozrywkowy), ale jedno jest pewne: „Niewidzialni” pozostaną jednym z najważniejszych szczebli w drabinie kariery Granta Morrisona.

Dział: Komiksy
czwartek, 06 lipiec 2023 00:09

Zapowiedź: Wojna Crier

Konflikt zwany poźniej „wojną gatunków” spustoszył królestwo Rabu. Stworzone na pociechę bezpłodnej królowej Automatony to powstałe dzięki alchemii, przypominające ludzi maszyny. Po tym, jak wygrały wojnę i nagięły rasę ludzką do swojej woli, automatony przejęły władzę w całym królestwie. Teraz Rabu rządzi suweren Hesod, a Lady Crier - automatonka stworzona do bycia piękną, nieskazitelną i pracowitą - ma być jego spadkobierczynią.

Dział: Książki

 

Kontynuacja bestsellerowej serii „Stalking Jack the Ripper”! Audrey Rose Wadsworth i Thomas Cresswell wchodzą na pokład luksusowego transatlantyku RMS Etruria, który zmienia się w upiorne pływające więzienie, kiedy pozbawieni możliwości ucieczki pasażerowie zaczynają ginąć jeden po drugim z rąk niezidentyfikowanego mordercy.

Dział: Książki
poniedziałek, 08 maj 2023 14:57

Jak podejść Kubę Rozpruwacza

 

„Jak podejść Kubę Rozpruwacza” to książka, którą zobaczyłam na booktooku już jakiś czas temu i od razu zapragnęłam poznać treść. Już sam tytuł intryguje i zachęca do tego, aby zatopić się w świat wykreowany przez Maniscalo. Tajemnica Kuby Rozpruwacza intryguje kolejne pokolenia, a każdy z badaczy ma nadzieję, że trafi na jakiś przeoczony przez stulecia ślad, który pozwoli nam poznać tożsamość seryjnego mordercy z ulic Londynu.

Czy bohaterom udało się rozwiązać zagadkę? Przekonajcie się sami, sięgając po „Jak podejść po Kubę Rozpruwacza”.

Kilka słów o fabule

Siedemnastoletnia Audrey Rose Wadsworth jest córką angielskiego szlachcica. Ma wielkie ambicje, cele i marzenia, niestety jest uwięziona przez uprzedzenia i przekonanie o tym, że kobiecie nie pasuje wykonywać męskich zawodów oraz powinności. Nasza bohaterka chciałaby zostać lekarzem, a dzięki wujowi, który zabiera ją do sali prosektoryjnej oraz na wykłady ze studentami, może dowiedzieć się wiele interesujących ją rzeczy. Niestety, wszystko odbywa się w tajemnicy. Dzięki pracy przy zwłokach, wraz z innym uczniem stryja, Thomasem, angażuje się w poszukiwanie tajemniczego, seryjnego mordercy, którego wkrótce okrzykną Kubą Rozpruwaczem. Czy młodym adeptom sztuki lekarskiej uda się rozwiązać zagadkę tajemniczych zabójstw?

Jak podejść Kubę Rozpruwacza

Chociaż pierwsze strony niezmiernie mi się dłużyły, to po kilkunastu nie mogłam się już od książki oderwać. „Jak podejść Kubę Rozpruwacza” to ciekawa, nietypowa i intrygująca lektura, która rozpoczyna cykl o tym samym tytule. Już sam pomysł na osadzenie akcji w czasach, kiedy po ulicach Londynu grasował Kuba Rozpruwacz, jest takim powiewem świeżości w nurcie literatury YA. Dodajmy do tego niekonwencjonalną bohaterkę, która zdecydowanie wyprzedza swoje czasy, intrygującego, denerwującego, ale również niesamowicie uroczego młodzieńca i mamy lekturę, która zachwyci i wciągnie.

Niezwykła para

Audrey jest dziewczyną niezwykle ambitną, która wyprzedza swoją epokę o kilka stuleci. Ograniczają ją konwenanse oraz przekonanie, że kobieta może wyjść za mąż i rodzic dzieci i to są jedyne jej powinności. Na szczęście Audrey ma stryja, który pomaga jej pokochać anatomię. W Thomasem Crasswellem tworzą niezwykle enigmatyczną parę. Między nimi jest taka chemia, że aż fruwają pioruny, a charakter młodzieńca jest niesamowity. To połączenie Hana Solo i kapitana Throna (jeżeli czytaliście Kronikę Księżycową) to wiecie, o co chodzi. Oczywiście, trzeba dorzucić tutaj strój z epoki, niesamowicie cięty humor, porażający uśmiech i ten błysk w spojrzeniu. Thomas jest niesamowicie inteligenty, tak samo, jak Audrey, a ich potyczki słowne są tak ciekawe, że mogłabym je czytać na okrągło.

Podsumowanie

„Jak podejść Kubę Rozpruwacza” to opowieść, która nie wszystkim może przypaść do gustu, ale jeżeli szukacie ciekawej, lekkiej powieści, która Was wciągnie, to powieść Kerii Maniscalo będzie dla Was doskonały wyborem. Jedyne co mogę zarzucić, to wydanie. Książka posiada okładkę bez skrzydełek, dodatkowo tektura jest cienka i podatna na przypadkowe zniszczenia i zagięcia. Niemniej, to nie wpływa na odbiór tekstu, ale na wrażenia estetyczne odbiory, więc jeżeli jesteście zaintrygowani, to ta lektura będzie dla Was świetnym wyborem.

Dział: Książki

Gdy w 1974 roku Gary Gygax i Dave Arneson wymyślili grę RPG Dungeons & Dragons, czyli zabawę w „lochy i smoki”, nie mogli przypuszczać, jak zawrotną zrobi ona karierę. Dziś, niemal pół wieku później, to jedno z największych uniwersów kultury popularnej. Zaczęło się od gry fabularnej, potem pojawiły się podręczniki z zasadami gry, dodatki, figurki, planszówki i książki, a także gry komputerowe. Dungeons & Dragons trafiało również wielokrotnie do telewizji i filmu: w 2023 roku czeka nas premiera kolejnej kinowej odsłony zatytułowanej Złodziejski honor z udziałem takich gwiazd jak Chris Pine, Michelle Rodriguez czy Hugh Grant. 

Dział: Komiksy
poniedziałek, 21 listopad 2022 02:05

Zapowiedź: Śmierć. Sandman

Postać Śmierci z Nieskończonych – znana wszystkim wielbicielom Neila Gaimana – wyłoniła się z kart jego bestsellerowego arcydzieła „Sandman”, i w krótkim czasie stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych i lubianych bohaterek tego autora. W interpretacji Gaimana starsza siostra Snu jest atrakcyjną brunetką, stylizowaną na gotkę. Jest wesoła, dowcipna i ironiczna, kocha ludzi i… życie.

Dział: Komiksy
sobota, 10 wrzesień 2022 20:41

Zapowiedź: Strażnicy. Rorschach

Nowa opowieść z uniwersum „Strażników”, legendarnego dzieła Alan Moore’a! W 1985 roku gigantyczna kałamarnica z innego wymiaru zaatakowała Nowy Jork. Równocześnie zniknęli prawie wszyscy superbohaterowie znani jako Strażnicy. W 2020 roku dochodzi do zamachu na kandydata na prezydenta USA.

Dział: Komiksy
sobota, 13 sierpień 2022 11:12

Ostatnia misja Gwendy

Niezwykłe drewniane pudełko z kolorowymi przyciskami i maleńkimi dźwigienkami pojawiło się po raz pierwszy w życiu Gwendy, gdy ta była zaledwie nastolatką. Zmieniło jej życie, wywracając do góry nogami i obarczając ją wielką odpowiedzialnością. Teraz pojawiło się ponownie, a nam przyjdzie pożegnać się z bohaterką, z którą wielu czytelników z pewnością zdążyło się szczerze zżyć. 
 
"Ostatnia misja Gwendy" to trzeci tom, wieńczący trylogię, której głównymi bohaterami są na równi Gwendy, jak i wspomniane już pudełko. Od wydarzeń, jakie miały miejsce w poprzednich tomach, minęło kilka lat – jest rok 2026, a Gwendy, licząca już około sześćdziesiątki, jako senator Stanów Zjednoczonych wyrusza właśnie z misją w... kosmos. Brzmi nieco absurdalnie? Gdy poznamy szczegóły, już tak nie będzie. Historia przeklętego pudełka w końcu zmierza bowiem do końca i wszystko wskazuje na to, że będzie to koniec ostateczny. A może nie? 
 
Podobnie jak poprzednie części, tak i ostatnia jest krótka, a jej lektura nie zajmuje wiele czasu. Wszystkie tomy to bardziej rozbudowane opowiadania niż długie powieści, do jakich wielokrotnie miał okazję przyzwyczaić nas Stephen King. Podobnie też jak w przypadku "Magicznego piórka Gwendy", tak i "Ostatnia misja..." nie jest typową powieścią grozy. Pojawiają się w niej elementy mroczne i wywołujące w głównej bohaterce, więcej tu jednak nostalgii i refleksji. Towarzyszymy Gwendy w misji straceńczej i to nie tylko ze względu na miejsce, gdzie musi się ona odbyć, lecz również - a może przede wszystkim – ze względu na pogłębiające się problemy zdrowotne, przez które pełna energii kobieta, staje się zaledwie cieniem dawnej siebie.
 
Cieszę się, że do pracy nad historią pudełka powrócił Stephen King (pierwszy tom trylogii powstał jako efekt współpracy Kinga i Richarda Chizmara, ale drugi napisał on już samodzielnie, Mistrz już się w nim nie udzielał). Smaczkiem dla fanów amerykańskiego króla grozy będą zaskakujące odniesienia do opus magnum jego twórczości, czyli "Mrocznej Wieży". Innym smakowitym kąskiem mogą okazać się nawiązania do współczesnej sytuacji i epidemii koronawirusa, przez które lektura wydaje się jeszcze bardziej aktualna i na czasie. 
 
Wprawdzie z trylogii najlepiej wspominam pierwszy tom, który wywołał we mnie najwięcej emocji i wzbudził ogrom niepokoju, ale uważam, że "Ostatnia misja Gwendy" to dobre zwieńczenie całej opowieści. Jeśli czytaliście poprzednie tomy, z pewnością nie będziecie rozczarowani.
Dział: Książki
czwartek, 17 marzec 2022 11:59

Czas Chaosu - Daniel Komorowski

Czas chaosu to czwarty tom sagi Furia Wikingów od Daniela Komorowskiego… Cóż, nie da się ukryć, że jeżeli przeanalizujemy rozgrywające się w tym tomie wydarzenia, to tytuł będzie zaiste adekwatny. Bohaterowie po raz kolejny mierzą się z poważnymi kłopotami – Ivar musi odzyskać Hedeby, pozbyć się wroga, utrzymać sojusz z Norwegami, zadbać o bezpieczeństwo braci oraz udać się do Northumbrii, aby dokonać zemsty na królu Elli i dowiedzieć się, co też knuje jego starszy brat, który jakby nie patrzeć, po śmierci Ragnara, jest obecnie królem…
 
Jako wierna fanka Bezkostnego, z niebywałą radością obserwowałam jego poczynania w odbiciu Hedeby. Oto syn Ragnara, który zasługuje na to, aby zostać królem. Waleczny, odważny, inteligentny, świetny strateg i wojownik. Budzi podziw, strach i szacunek. Z łatwością odbija Hedeby z rąk zbuntowanego, zdradzieckiego Eryka i dokonuje swojej zemsty. Pięknej zemsty. Śmiało muszę stwierdzić, że byłam niezmiernie ciekawa, jakie konsekwencje względem kruchego sojuszu z Norwegią ta zemsta przyniesie… Ale władca Norwegii, Harald Pięknowłosy, to człowiek honoru, prawda?
 
Ponownie mamy do czynienia z wieloma różnymi miejscami akcji oraz z ogromem różnorodnych bohaterów. Daniel Komorowski z łatwością przeskakuje między przestrzenią oraz zmienia narrację, która nieco umożliwia nam poznanie myśli każdej z postaci. Poznajemy ich plany, pobudki, które nimi kierują, głęboko skrywane myśli, choć nie mamy do czynienia z typową narracją pierwszoosobową. To pozwala nam wyrobić w sobie pewne uczucia względem konkretnych ludzi pojawiających się na kartach tej powieści. Uwielbiam to, jak rozwijają się synowie Ragnara, choć nie ukrywam, że Halfdana po prostu nie znoszę.
 
Tym, co jest zdecydowanie jednym z najlepszych aspektów tej sagi, to rozbudowana fabuła i ogrom akcji. Nie inaczej jest w przypadku tego tomu. Choć widzę progres w stylu pisania Daniela Komorowskiego, tak nadal jednak coś nie do końca mi w nim odpowiada, ale zdecydowanie zostaje to zrekompensowane przez mnóstwo ciekawych wydarzeń. Tutaj po prostu nie ma czasu na nudę, bowiem stale stajemy się świadkami kolejnych konfliktów, zdrad, pojedynków i podbojów. Nie brakuje tortur, aktów zemsty, prób odzyskania tego, co się komuś należy. A urozmaiceniem są miłosne perypetie synów Ragnara.
 
Dlaczego tytuł uważam za wyjątkowo adekwatny? Ponieważ wydarzenia z poprzednich tomów, doprowadziły do naprawdę niezłego zamieszania w każdym miejscu akcji. Oto pojawiają się przed bohaterami nowe wyzwania, a wszelkie podejmowanie decyzje będą z pewnością niosły ze sobą spore konsekwencje. Trzeba stopniowo wyjść z tego chaosu, zaprowadzić odpowiedni porządek, dokończyć otwarte sprawy, a na pewno nie będzie to łatwe… Jest to ciekawa i utrzymana na odpowiednim poziomie kontynuacja losów Ragnara, kończąca się w takim momencie, że nie sposób nie czekać na piąty tom. 
 
 Magdalena Senderowicz
Dział: Książki
piątek, 04 marzec 2022 07:43

Ogień zagłady - Daniel Komorowski

 
Daniel Komorowski śmiało brnie do przodu i po raz kolejny zabiera czytelników w niesamowitą podróż do świata wikingów. Synowie Ragnara ponownie stają do walki, robią wszystko, aby rozszerzyć swoje wpływy, dokonują zemsty i kolejnych podbojów. Nie ukrywam, że z przyjemnością śledzę ich losy, choć do niektórych pałam sporą niechęcią. No i nie ukrywam również, że od jakiegoś czasu czekałam na ziszczenie się planów związanych z krwawym orłem na jednej z postaci… Doczekałam się!
 
Tym razem siłą napędową tej części jest rosnący konflikt pomiędzy Ivarem i Halfdanem, a do tego wszystkiego dochodzi jeszcze chęć zemsty wygnanego niegdyś Bjorna. To właśnie ta trójka synów Ragnara wiedzie tutaj prym, choć również Ubbe, Sigurd i Hvitserk robią swoje. Tak naprawdę to szczerze kibicuję Ivarowi i liczę na to, że odpowiednio potraktuje on swoich starszych braci, którzy dopuścili się takiej czy innej zdrady. To jest naprawdę niesamowicie honorowy wojownik, genialny strateg. Halfdan nadal zachowuje się jak rozkapryszony bachor, Bjorn nieco podobnie. Prężą się na siłę, a Ivar jako jedyny używa nie tylko siły, ale i mózgu. Doceniam.
 
Ivar po kolei realizuje swoje cele i choć naprawdę lubię tą postać, to mam wrażenie, że autor czasami stawia go zbyt mocno na piedestale. Idealizuje go, jakby wszystko przychodziło mu z ogromną łatwością, jak za machnięciem czarodziejskiej różdżki osiąga kolejne sukcesy. Być może zmieni się to w kolejnym tomie, ponieważ jak się okazało na sam koniec tego tomu, zmieniła się nieco cała perspektywa – rozkład sił na kontynencie obraca się o 180 stopni, do głosu dochodzą nowi ludzie, nowe wojska i dowódcy… Zadzierają z Wikingami, w tym głównie z Ivarem, w sposób naprawdę ryzykowny.
 
Po raz kolejny muszę przyznać, że Daniel Komorowski naprawdę dba o to, aby jego czytelnicy się nie nudzili. Cała ta saga jest przesiąknięta akcją, ma doskonałe tempo i sporo się tutaj dzieje. Prowadzi perspektywy z różnych punktów widzenia, dba o to, aby wszyscy mierzyli się z konsekwencjami podejmowanych decyzji, żaden czyn nie pozostanie tutaj bez echa. Nie grozi Wam zatem nawet chwila znużenia – pojedynki, sojusze, spiski, intrygi, zdrady, miłosne romanse, poszerzanie wpływów, biesiady, rytualne mordy… Jest w tym naprawdę dobry klimat, choć chwilami nieco gorzej wyczuwalny.
 
Widzę również, że autor rozwija się w dobrym kierunku, pracuje nad dialogami, nie zapomina o tym, aby ukazywać różne punkty widzenia, pamięta o odpowiednim kreowaniu bohaterów, co przejawia się nie tylko w ich myślach, gdy akurat narracja spoczywa na nich, ale też ma wydźwięk w ich wypowiedziach i zachowaniu. Całkiem nieźle wychodzi mu też stopniowanie napięcia, ale chyba najlepiej tak naprawdę kończy poszczególne tomy – zawsze w taki sposób, że odbiorca po prostu musi sięgnąć po następny, żeby wiedzieć, co też się właśnie wydarzyło.
 
Choć nie zawsze umiem się tutaj odpowiednio wczuć w ten klimat, nie zawsze jest mi po drodze ze stylem autora, to fabularnie owa saga jest dosyć przyjemna. Fakt, nie pobija moich ulubionych dzieł o wikingach, ale zawsze to jakieś chwilowe oderwanie od rzeczywistości, zwłaszcza dla fanów tego motywu.

 

Dział: Książki