grudzień 12, 2024

sobota, 18 kwiecień 2015 02:12

Pociągi, Europa

By 
Oceń ten artykuł
(2 głosów)
  • Wydawca: FoxGames
  • Rodzaj: Gra Rodzinna

„Wsiądź do pociągu byle jakiego, nie dbaj o bagaż, nie dbaj o bilet (...)" mówią słowa piosenki Czerwonych Gitar. W Polsce podróżowanie pociągami nie należy do przyjemności, jednak każdy uczestnik rozgrywki „Pociągi, Europa" może to zmienić, sam układając i zarządzając swoją własną trasą.

Wiek: 8+
Liczba graczy: 2-6
Czas rozgrywki: ok. 30 minut

Cel i fabuła

Gracze rozbudowują skomplikowaną sieć połączeń kolejowych, by pociąg mógł dotrzeć do różnych miast Europy. Jeżeli nie uda im się wykonać powierzonego zadania, za każde nieprzyłączone miasto otrzymują odpowiednią ilość punktów niezadowolenia pasażerów. Wygrywa gracz, który na koniec gry posiada ich najmniejszą liczbę.

Strona wizualna

Przyznam szczerze, że jeszcze nie spotkałam się z grą wydawnictwa FoxGames, która by wyglądała źle. Już od samego początku poprzeczka została postawiona dość wysoko. „Pociągi" nie odbiegają tu od normy. Drewniane elementy, porządna plansza, ładna grafika i mocnej konstrukcji pudełko. Jeżeli chodzi o stronę wizualną to grze zupełnie niczego nie można zarzucić.

Przygotowanie gry

Przygotowanie gry zależne jest od liczby uczestników rozgrywki. W grze dwu i trzyosobowej używa się 25 kart miast, w grze dla większej ilości graczy 35 kart różnych kolorów (ich zabarwienie oznacza konkretny region). Rozkładamy planszę, każdy gracz losuje po jednej karcie z każdego koloru, następnie ustawia na mapie znacznik od którego rozpocznie tworzenie swojej trasy. W grze są również kolorowe pionki w kształcie lokomotyw, służące do odliczania punktów ujemnych.

Przebieg gry

Rozpoczyna gracz, który ostatni jechał pociągiem. Kolejne osoby wykładają swoje tory, po dwa na turę, chyba, że akurat trafią na odcinek dwutorowy - wówczas po jednym. Dodatkowo, oprócz czarnych torów, posiadają również trasy w swoich kolorach, po których nie mogą podróżować inni gracze. Kolorowe tory to dodatkowy aspekt, urozmaicający rozgrywkę. Tury powtarzają się do momentu aż nie skończą się tory lub któryś z uczestników nie skończy łączyć swoich miast.

Podsumowanie

Dla dwóch graczy rozgrywka jest niestety lekko nudnawa. Nic się w niej nie dzieje i polega głównie na rozstawianiu torów. Wygra ten, kto będzie miał nieco więcej szczęścia. Taktyki nie ma właściwie żadnej. Gdy jednak usiądziemy do stołu w nieco większym gronie czeka nas naprawdę bardzo fajna zabawa. Możliwości sabotażu jest wiele, trzeba nad nimi jedynie nieco pogłówkować. Grę serdecznie polecam dla trzech - czterech graczy. Jest to uproszczona i znacznie szybsza wersja „Ticket to ride". Myślę, że rozgrywka spodoba się wielu osobom - nie tylko wielbicielom kolejnictwa.

Czytany 2436 razy