Rezultaty wyszukiwania dla: Lemony Snicket
poniedziałek, 12 grudzień 2022 18:09
Gabinet Gadów
Z przykrością zawiadamiam, że drugi tom opowieści o sierotach Baudelaire zaczyna się od podróży wyjątkowo nieprzyjemną Parszywą Promenadą, Biegnącą za Zamgloną Zatoką prosto do Nudy Wielkiej. I że od tej chwili będzie już tylko gorzej. W pierwszym tomie nie dość, że stracili rodziców, to jeszcze trafili pod opiekę bardzo dalekiego genealogiczne, a bliskiego geograficznie członka rodziny, Hrabiego Olafa. Tenże typ zajmował się tylko sprawianiem przykrości sierotom, wykorzystywaniem ich siły roboczej oraz dybaniem na ich majątek. Dzieci szybko orientują się, że hrabia Olaf jest zły i chce tylko położyć ręce na odziedziczonej po nich fortunie. Po niezliczonych perypetiach dzieci zostają w końcu zabrane hrabiemu Olafowi, a pan Poe, ich wybawca, dostarcza je kolejnemu krewnemu, doktorowi Montgomery'emu, znanemu jako wujek Monty. Tak rozpoczyna się „Gabinet gadów”, drugi tom Serii Niefortunnych Zdarzeń autorstwa Lemony Snicketa.
Wujek Monty wydaje się miłą i bezpieczną osobą. Dzieci go lubią i wygląda na to, że w końcu mogą cieszyć się ciastem z kremem kokosowym i okazjonalnym wieczornym filmem. Każde z nich dostanie swój własny pokój. W domu jest biblioteka, a w perspektywie spędzanie życia na kolejnych wyprawach z wujciem. Najbliższa to Peru. Wujek Monty jest bowiem znanym herpetologiem i bada oraz gromadzi najróżniejsze okazy żmij. Rodzeństwo jest bardzo podekscytowane wyruszeniem na przygodę, dopóki nie spotykają nowego asystenta wujka Monty'ego, Stephano, który tak naprawdę nie jest tym, za kogo się podaje. I tylko dzieci wiedzą, kim jest. Najgorsze, że jednak nikt im nie wierzy i muszą same rozwiązać ten problem.
Spodobała nam się ta część serii, nawet bardziej niż pierwszy tom. Mimo dość tragicznych, a czasem nieco niesamowitym wydarzeniom lektura stanowiła dobrą przygodę. Przez pewien czas dzieci czują się bezpiecznie i angażują się w normalne codzienne wydarzenia, co nieco mnie udobruchało, bo ileż można mieć pecha w życiu. Potem znowu rodzeństwo łączy siły, by pracować nad rozwiązaniem problemów, z którymi się borykają.
Język książki jest prosty i dużo tu miejsca na wyjaśnienia co trudniejszych wyrażeń, co można już było zaobserwować w poprzednim tomie. Ten drugi tom był równie przyjemny, jak pierwszy... i och, jak bardzo kocham wujka Monty'ego i jego pasję! Oby każdy miał takiego krewnego! Choć raz życzyłam sobie, żeby to była seria szczęśliwych zdarzeń, bo bardzo chciałabym zobaczyć, jak sieroty zacieśniają z nim więzi. Choć nie jestem wiekowo targetem tej książki, to uważam, że dla 8-12-latków byłaby naprawdę zabawna.
Dział:
Książki
piątek, 09 grudzień 2022 09:18
Przykry początek
Przykro mi to pisać, ale książka, którą przyszło mi zrecenzować, jest wyjątkowo nieprzyjemna. Opowiada nieszczęśliwą historię o trójce rodzeństwa i czasach, kiedy czytanie książek było dla dzieci największą przyjemnością. Rodzeństwo Baudelaire, choć urocze i sprytne, wiedzie życie pełne nieszczęścia. Moim smutnym obowiązkiem jest zrecenzowanie tych niemiłych historii. Tylko czy rzeczywiście aż tak niemiłym?
„Przykry początek” naprawdę przykro się rozpoczyna. Podążamy śladami dzieci Baudelaire'ów – Wioletką, Klausem i Słoneczkiem – przez coś, co można opisać jedynie jako serię niefortunnych zdarzeń. Troje dzieci jest dumą i radością swoich bogatych, uroczych rodziców, Baudelaire'ów. Wszyscy żyją wesoło w ogromnej rezydencji w nadmorskim mieście Briny Beach. Aż pewnego smutnego dnia pożar niszczy ich piękny dom i pali wszystko, łącznie z rodzicami. Dzieci są w tym momencie nad morzem. Osieroceni muszą teraz stawić czoła niepewnej przyszłości pełnej boleśnie smutnych chwil, u członka rodziny, który nie jest im bliski fizycznie czy duchowo a jedynie geograficznie. Od pierwszej strony tej książki katastrofa depcze im po piętach. Można powiedzieć, że są magnesami przyciągającymi nieszczęście. Tylko w tej krótkiej książce troje młodych ludzi napotyka chciwych i odrażających złoczyńców, katastrofalny pożar, spisek mający na celu kradzież ich fortuny i zimną owsiankę na śniadanie.
Ta książka wyraźnie ostrzega od samego początku, że jest to smutna historia. W książce były momenty komiczne i cała historia to nie tylko złe wydarzenia, które przytrafiają się dzieciom. Jednak w większości to jedna zła chwila, wpadająca w drugą. Osobiście podziwiałam, jak dzieci stoją za sobą i działają wspólnie. Ba, jestem zafascynowana ich zaradnością od pierwszych stron, bo które rodzeństwo 12-14-letnie zabiera raczkującego brzdąca, najmłodszą siostrę, by ta z nimi bawiła się nad morzem. Są inteligentnymi dziećmi, skutecznie rozwiązują problemy i starają się jak najlepiej wykorzystać sytuację, w której się znajdują.
Książka przemyca wiele ważnych przesłań na temat rodziny, zaufania, korzystania z tego, co się posiada. Do tego wyjaśnia wiele cięższych do zrozumienia zwrotów, przez co widać od razu, że jest to książka raczej dla młodszych czytelników, niż starszych. 8-10-latkowie byliby z takiej lektury zadowoleni.
Dział:
Książki
piątek, 19 sierpień 2022 16:50
Zapowiedź: Przykry początek. Seria niefortunnych zdarzeń.
Wioletka, Klaus i Słoneczko Baudelaire to wyjątkowo inteligentne i pełne uroku osobistego rodzeństwo. Cóż z tego, skoro od pierwszych stron tej książki, gdy dzieci otrzymują tragiczną wiadomość, nieszczęście depcze im po piętach. Są jak magnesy przyciągające pecha.
Dział:
Książki