Rezultaty wyszukiwania dla: Historyczne

„We wszystkich tych opowiadaniach widzimy młodego Terry’ego Pratchetta stającego się Terrym Pratchettem” – z przedmowy Neila Gaimana

Dawno, dawno temu nastolatek Chris Lawrence zakochał się w jednym z opowiadań pisarza imieniem Terry Pratchett, wyrwał je z lokalnej gazety i powiesił na ścianie. Minęło trzydzieści pięć lat, Lawrence kilkakrotnie się przeprowadzał, ale tekst zawsze miał przy sobie. Pewnego dnia postanowił dowiedzieć się o jego historii czegoś więcej.

„Upadek Númenoru” J.R.R. Tolkiena to kolejne fascynujące dzieło w bogatym i złożonym uniwersum stworzonym przez mistrza literatury fantastycznej. Książka jest częścią większego zbioru mitów i legend Śródziemia. Opowiada o jednym z najważniejszych momentów w historii tego świata — tytułowym upadku potężnego królestwa Númenoru.

O czym jest książka?

J.R.R Tolkien, znany przede wszystkim jako autor „Hobbita” oraz trylogii „Władca Pierścieni”, poświęcił całe swoje życie na tworzenie mitologii Śródziemia. „Upadek Númenoru” to powieść, która w doskonały sposób łączy elementy historyczne z mitycznymi, pozwalając czytelnikowi na głębsze zrozumienie historii i kultury Númenoru, a także wpływu, jaki historia wywarła na późniejsze wydarzenia w Śródziemiu.

Książka koncentruje się na opowieści o Númenorze, wyspie-darze dla ludzi, którzy pomogli elfom w walce przeciwko Morgothowi, pierwszemu Mrocznemu Władcy. Opisuje rozwój i wzlot tego królestwa, a także jego tragiczny upadek spowodowany pychą i ambicją jego władców. Historia Númenoru jest zapisem ludzkiego pragnienia dążenia do władzy i nieśmiertelności, a także konsekwencji, jakie niesie za sobą uwielbienie dla zakazanej wiedzy i mocy.

Moja opinia i przemyślenia

„Upadek Númenoru” po raz kolejny doczekał się pięknego wznowienia z ilustracjami Alana Lee, na podstawie którego interpretacji artystycznych powstały filmowe kadry trylogii J.R.R. Tolkiena. Powieść jest dziełem pełnym epickich opisów, skomplikowanych postaci i głębokiej symboliki. To nie tylko historia o upadku jednego królestwa, ale też przypowieść o ludzkiej naturze, jej dążeniach i słabościach. J.R.R. Tolkien, z wykorzystaniem swojej niezrównanej umiejętności kreowania światów, stworzył dzieło, które jest zarówno piękne, jak i przerażające w swoim przesłaniu. Zdecydowanie nie jest to lekka, rozrywkowa fantastyka, ale myślę, że każdy fan Śródziemia powinien poznać również ten tytuł. Bez niego po prostu nie ma szans na na zrozumienie wszystkich niuansów i elementów historycznych z szerszej perspektywy. 

Na zakończenie

„Upadek Númenoru” to lektura obowiązkowa dla każdego fana Tolkiena oraz miłośników fantastyki jako takiej. Daje unikalną perspektywę na historię Śródziemia, uzupełniając i pogłębiając wiedzę o tym fascynującym świecie. Jest to książka, która z pewnością zadowoli zarówno długoletnich fanów Tolkiena, jak i nowych czytelników, spragnionych epickich opowieści z morałem. Natomiast piękne wydanie i genialne ilustracje Alana Lee sprawiają, że jest dosłownie to edycja kolekcjonerska, która pięknie prezentuje się na półce w towarzystwie innych tytułów spod pióra J.R.R. Tolkiena. 

FANTASTYCZNY FESTIWAL WYOBRAŹNI STARFEST 2023 

LUBLIN, 20-22 października 2023 r. 

Organizatorzy: 

Fundacja Po Innej Stronie Mocy i Targi Lublin S.A.

Jest rok 1959 n.e. Scenarzysta René Goscinny i rysownik Albert Uderzo są pod ogromną presją. Muszą stworzyć oryginalną serię komiksów czerpiących z kultury francuskiej do pierwszego numeru magazynu „Pilote”, który ma się ukazać kilka tygodni później. W mieszkaniu Alberta Uderzo dwaj autorzy łamią sobie głowy podczas sesji „burzy mózgów”, teraz już historycznej:

„Młodość Blueberry’ego” tom 5 to kolejny fascynujący rozdział z sagi Mike'a Blueberry’ego, młodego porucznika, żyjącego w czasach Dzikiego Zachodu. Opowieść jest pełna zwrotów akcji, w której Blueberry jest zmuszony do nawigowania przez wojenny chaos i osobiste konflikty. Komiks ten zawiera cztery intensywne i ekscytujące epizody: „1276 dusz”, „Odkupienie”, „Gettysburg” i „Konwój wyklętych”, każdy z nich przekazując unikalne i intrygujące perypetie bohatera.

Oś fabularna: Mike ma już dość szpiegowskich misji. Próbuje zapomnieć o niedawnych smutnych wydarzeniach, jednak wywiad Unii nie zamierza wypuścić z rąk tak dobrego agenta. Blueberry musi odnaleźć dziewczynę porwaną przez szalonego pastora, który w imię osobistej zemsty chce doprowadzić do klęski Północy. Później młody porucznik wspomina swój udział w słynnej bitwie pod Gettysburgiem. W końcu znajdzie się w osadzie, do której nie dotarła wojna... 

Rysunki Michel’a Blanc-Dumonta są realistyczne i szczegółowe, przekazują surowość i brutalność Dzikiego Zachodu z niesamowitą precyzją. Posiada on wyjątkową umiejętność do kreowania wyrazistych, burzliwych twarzy postaci, co dodaje głębi i autentyczności prowadzonej w komiksie narracji. François Corteggiani, z drugiej strony, przedstawia fascynujące scenariusze, które prowadzą nas przez zawiłości historycznych bitew i osobistych dramatów Blueberry’ego. Mimo jednak tak pozytywnego odbioru albumu, uważam też, że komiks nie jest pozbawiony wad. Fabuła, chociaż bogata w detale historyczne i dynamiczne sceny akcji, czasami jest trudna do śledzenia. Wątki, w których Blueberry przemieszcza się z jednego obozu do drugiego i jego ospała interakcja podczas konfliktów, w których uczestniczył tylko okazjonalnie, mogą być mylące dla czytelnika.

Warto również zauważyć, że pomimo iż komiks kontynuuje dziedzictwo założone przez legendarnego Jean-Michela Charliera i Jeana Girauda (Moebius), niektóre elementy wydają się nieco zbyt banalne lub przewidywalne, takie jak typowe dla westernów motywy zdrady, poszukiwania sprawiedliwości czy ratowania dam w tarapatach. Sądzę jednak, że choć przestały one być ponadczasowe, to i tak znajdą swoich fanów, choć z żalem stwierdzam, że ja już do nich nie należę, bawiły mnie jednak, gdy byłam nieco młodsza.  

„Młodość Blueberry’ego” tom 5 to zdecydowanie wartościowy dodatek do serii, szczególnie dla miłośników tradycyjnych westernów i historycznych opowieści o Dzikim Zachodzie. Jest to komiks, który łączy trudne chwile historyczne z osobistymi przeżyciami głównego bohatera, oferując czytelnikowi ekscytującą i pełną emocji podróż w czasie. Dla miłośników klimatu Dzikiego Zachodu Młodość Blueberry’ego będzie idealną serią. 

Jak zakończy się świat? Świat zakończy się w ogniu.

W zimny niedzielny wieczór na początku 1957 roku Sarah Dewhurst stała z ojcem na parkingu stacji benzynowej Chevron, czekając na smoka, którego najęli do pomocy na farmie…

Od jakiegoś czasu nakładam wydawnictwa Egmont na polskim rynku ukazują się albumy z serii „Adaptacje literatury”, które są przeniesieniem klasycznych dzieł literackich na łamy komiksu. Jednym z takich tytułów jest znany na całym świecie „Ivanhoe” Waltera Scotta.

Adaptowanie klasyki światowej literatury w formie komiksu to zadanie skomplikowane, a tym bardziej, gdy stawiamy przed sobą wyzwanie przekształcenia obszernej i wielowymiarowej powieści w zaledwie kilkudziesięciostronicowy album. Taka próba podjęcia się adaptacji „Ivanhoe” Waltera Scotta jest niewątpliwie ambitna, ale niestety niekoniecznie udana i raczej przypomina streszczenie lektur szkolnych, jakie często można znaleźć w sieci, niż faktycznie dobrze przekazaną historię.

„Ivanhoe” Scotta to złożona, pełna intryg opowieść, ukazująca XII-wieczną Anglię w burzliwym okresie sporów między Sasami, a Normanami. Powieść z 1820 roku nie tylko opowiada romantyczną historię miłosną, ale także rzuca światło na polityczne napięcia i społeczne podziały epoki. Skomplikowane relacje, tło historyczne oraz bogactwo postaci sprawiły, że adaptacja w formie komiksu stanowiła prawdziwe wyzwanie. Scenarzysta Stefano Enna, znany z pracy dla Disneya, oraz rysownik Stefano Garau postarali się oddać esencję oryginału. Jednak w przypadku tak skomplikowanej fabuły, pięćdziesiąt stron to zdecydowanie zbyt mało. Ograniczenie objętościowe sprawia, że czytelnik jest wręcz bombardowany mnogością postaci, miejsc i wydarzeń, co – szczególnie dla tych nieznających oryginału – może być nieco przytłaczające.

Kreska Garau jest przyjemna dla oka, a wykorzystane palety kolorystyczne dodają powieściowego klimatu. Niemniej jednak sama narracja jest chaotyczna. Ważne wątki zostały pominięte lub skrócone do minimum, przez co zatraciła się głębia postaci i złożoność relacji między nimi. Dla miłośników oryginalnej powieści taka adaptacja może okazać się rozczarowująca. Chociaż zachowano główne punkty osi fabularnej i kluczowe postaci, to jednak komiks nie oddaje w pełni atmosfery i głębi dzieła Scotta. Dla nowych czytelników komiks może być z kolei trudny do zrozumienia, więc podczas lektury łatwo się do niego zniechęcić.

Podsumowując, choć próba adaptacji „Ivanhoe” w formie komiksu była ambitna, to jednak okazała się niewystarczająca, by oddać głębię oryginalnego dzieła. Dla miłośników komiksu historycznego i klasyki literatury może to być ciekawy eksperyment, ale z pewnością nie zastąpi lektury klasycznej powieści, po którą uważam, że zdecydowanie warto sięgnąć. 

W świecie komiksów, gdzie niektóre postacie stały się kultowe, istnieją też te, które pozostają mniej znane, a jednak ich kreacje są równie bogate i wartościowe. Takim właśnie przykładem jest bohater serii „Umpa-pa” — komiksu stworzonego przez duet René Goscinny'ego i Alberta Uderzo, którym zawdzięczamy również takie sławy, jak Asteriks i Obeliks.

„Umpa-pa” przenosi nas w czasy XVII wieku, do Ameryki Północnej, gdzie ścieżki młodego Indianina — Umpa-py krzyżują się z drogą francuskiego szlachcica Huberta de la Puree de Cartofelle. Bohaterowie wspólnie przeżywają serię zabawnych, ale też pouczających przygód, które stanowią mieszankę humoru, satyry i historycznej refleksji.

Nie ulega wątpliwości, że w serii „Umpa-pa” dostrzegamy wiele elementów charakterystycznych dla późniejszej twórczości duetu. Nie tylko pod względem humoru, ale również w kwestii dynamiki rysunków i dbałości o detale, jakie prezentuje Uderzo. Komiks jest prostszy i mniej szczegółowy od „Asteriksa”, ale to tylko dodaje mu uroku i podkreśla, że jest to wczesne dzieło twórców.

Album prezentuje czytelnikowi pięć głównych przygód, które były publikowane na łamach belgijskiego czasopisma „Journal de Tintin”. Wznowienie od wydawnictwa Egmont to prawdziwa gratka dla kolekcjonerów i fanów duetu Goscinny-Uderzo. Oprócz głównych historii, znajdziemy tu również dodatkowe strony z ciekawostkami na temat powstawania serii, co stanowi znakomite uzupełnienie dla głównej treści.

Mimo że „Umpa-pa” jest jednym z pierwszych dzieł Goscinny'ego i Uderzo, widać już w nim pełnię talentu obydwu twórców. Goscinny, znany z umiejętności łączenia historycznych faktów z komedią, doskonale odnajduje się w realiach Ameryki XVII wieku, serwując czytelnikowi zarówno zabawne, jak i refleksyjne momenty. Trudno byłoby nie dostrzec podobieństw między Umpa-pą i Hubertem, a Asteriksem i Obeliksem. Cechuje ich ta sama charyzma, humor i dynamika relacji.

Warto podkreślić też, że komiks stanowi nie tylko rozrywkę, ale także ma w sobie nutę moralizatorstwa. Przygody Umpa-py i Huberta ukazują kolizję kultur, zderzenie tradycji z modernizmem i uczą tolerancji oraz zrozumienia dla innych.

Estetyka graficzna jest zachwycająca. Uderzo, mimo że prezentuje nieco prostszy styl niż w późniejszych pracach, zachwyca dbałością o szczegóły, dynamiką kadru i umiejętnością oddania klimatu opowieści. Każda strona to prawdziwe arcydzieło, które wpada w oko i zapada w pamięć.

Podsumowując, „Umpa-pa” to klasyka komiksu, której nie można ominąć. To prawdziwa perła w dorobku Goscinny'ego i Uderzo, której czytanie dostarcza wielu emocji –- od śmiechu, przez nostalgię, aż po zachwyt artystyczną stroną dzieła. Wznowienie Egmontu to również dodatkowa okazja, by zagłębić się w kulisy powstawania tego niezwykłego komiksu. Gorąco polecam każdemu, niezależnie od wieku.

Masza, nieśmiała, inteligentna studentka historii, poznaje gorzki smak dorosłości. Zwariowana Dasza, ekscentryczna piosenkarka z nocnego klubu, zakochuje się w coraz dziwniejszych mężczyznach. Katia, bizneswoman z sukcesami, przeczesuje Przeszłość, by w żyłach przodkiń odnaleźć krew naznaczoną magicznym pierwiastkiem.