Niestety bywa niekiedy tak, że za uczciwość się płaci. Nie w każdym bowiem środowisku jest dla niej miejsce, nie każda społeczność czy nie każdy zawód może funkcjonować i rozwijać się w pełni w uczciwym świecie. O ile myślimy o przestępczości i zgadzamy się, że matactwo jest jej podstawą, ale też warunkiem rozwoju. A co w przypadku środowisk lekarskich i w policji, gdzie wykonywanie pracy powinno być swego rodzaju misją, zawodach opartych na szlachetnych ideałach? W takiej sytuacji nieuczciwość bulwersuje tym bardziej że niemal każdy z nas w tych środowiskach się z nią zetknął.
Również Tomasz Winkler, gliniarz, który postanowił wypowiedzieć wojnę środowisku lekarskiemu, obnażając korupcję, płatną protekcję, nieuczciwe praktyki. W konsekwencji środowisko policji obróciło się przeciwko niemu, zeznając w sprawie o łapowinictwo. Winkler zapłacił za to procesem i wydaleniem ze służby, teraz wynajmuje małe mieszkanko wraz z blisko osiemdziesięcioletnią babcią, żyjąc od zlecenia do zlecenia głównie dzięki pracującej z trudną młodzieżą koleżance.
Wszystko może się jednak zmienić dzięki zleceniu od „króla gwoździ”, bogatego biznesmena, którego żona została zamordowana. Jej ciało odnaleziono na terenie Cmentarza Żołnierzy Włoskich w parku Grabiszyńskim, choć wszystko wskazuje na to, że zostało tam przetransportowane już po śmierci. Zleceniodawca, Roman Szeremeta, jest przekonany, że zna sprawcę tej zbrodni, co więcej, dysponuje dowodami. Te jednak zostały odrzucone przez policję, w efekcie sprawa jest wciąż niewyjaśniona, zaś morderca znajduje się na wolności. Mimo iż Winkler jest świadomy trudności, które go czekają – na pomoc kolegów nie może już liczyć – to ostatecznie zgadza się poprowadzić prywatne śledztwo. Niebagatelny wpływ na jego decyzję mają pieniądze – Szeremeta oferuje sto tysięcy złotych za miesiąc dochodzenia, bez względu na wynik. Jeśli natomiast były glina udowodni, że Karol Zasławski, ortopeda podejrzewany przez męża zamordowanej, jest winny – dodatkowe trzysta tysięcy.
Czy książka, w której od pierwszej niemal strony znamy tożsamość mordercy, może być wciągająca? Beata i Eugeniusz Dębscy przekonują nas, że tak, a dowodem tej „zbrodni” jest właśnie kryminał pt. „Dwudziesta trzecia”, otwierający cykl o Tomaszu Winklerze, opublikowany nakładem Wydawnictwa Agora. W książce nie znajdziemy opisów krwawych morderstw, natomiast możemy być pewni obecności czarnego humoru (uwielbiam babcię Winklera) oraz opisów przestępczych praktyk, a także schematów ludzkiego działania. Tym sposobem to lektura nie tylko dla miłośników kryminalnych opowieści, ale także dla tych, którzy fascynują się człowiekiem i jego umysłem oraz motywami działania.
Nad tym motywem morderstwa właśnie będziemy się zastanawiać, skoro osobę sprawcy już znamy. Jednak co popchnęło znanego ortopedę do morderstwa? Co takiego zrobiła zakochana w nim kobieta, że zasłużyła na śmierć? Albo czego nie zrobiła? Śledztwo zatacza coraz szersze kręgi, sięgając również przeszłości i prowadząc do strasznego odkrycia… Mimo niewielkiej objętości wciągamy się w akcję od pierwszej strony, śledząc doskonale skonstruowaną fabułę i częste zwroty akcji. Misternie skonstruowani bohaterowie nie pozwalają się ani na chwilę nudzić, zaś babcię Winklera pragniemy natychmiast przygarnąć do siebie do domu!