Rezultaty wyszukiwania dla: własne

Epicka powieść fantasy o brutalnym strąceniu z tronu i dziewczynie, która musi walczyć o jego odzyskanie dla dobra własnego ludu.

Kaiser zamordował matkę Theodosii, Królową Ognia, gdy Theo miała zaledwie sześć lat. Zawłaszczył kraj Theo, a ją samą trzymał jako więźnia, ogłaszając ją Księżniczką Popiołu. Traktował ją jak zabawkę i obiekt upokarzania przez dziesięć długich lat. Ta epoka dobiegła końca. Kaiser uważał swojego więźnia za słabego i bezbronnego. Nie zdawał sobie sprawy, że błyskotliwy umysł stanowi najbardziej śmiercionośną broń.

Galaktyczny rozmach „Diuny” połączony z epickim klimatem Imienia wiatru

Galaktyczny rozmach i genialna wizja bohatera-tyrana w kosmosie – pierwszy tom nowej serii science fiction „Pożeracz Słońc”

Ludzkość ma go za bohatera: człowieka, który zmiótł z nieba ostatnich obcych, Cielcinów. Oni uważają go za potwora: diabła, który zniszczył słońce, przy okazji unicestwiając miliony istnień.

Ale Hadrian nie był bohaterem ani potworem. Nie był nawet żołnierzem.

Moja absolutna słabość do Liama Neesona jest nieuleczalna, toteż nic dziwnego, że również po “Przykładnego obywatela” sięgnąć musiałam. I chociaż, co stwierdzam z bólem serca, rozmienia się Neeson na drobne przez ostatnie lata, to szczęśliwie ten film jest naprawdę dobry. Może także dlatego, że to remake skandynawskiego “Obywatela roku” z 2014 r., a co by tu dużo nie pisać - Skandynawowie thrillery tworzyć potrafią.

Historia w miarę prosta - dealerzy narkotyków zabijają syna kierowcy pługa śnieżnego. Cała akcja toczy się w północnej części Kanady, w kurorcie Gór Skalistych i właśnie krajobrazy są jednym z atutów filmu. Wracając do akcji - kierowca pługa - Nels (grany przez Liama Nessona) po stracie syna, odejściu żony, przez moment nawet mierzy ze strzelby w kierunku własnej twarzoczaszki, ale na szczęście zmienia zdanie i postanawia się zemścić. Robi to, jak na postaci grane przez Liama, w imponującym stylu. Wywołuje to oczywiście wojnę pomiędzy środowiskiem dealerów, lokalnych Indian prowadzących również swoje szemrane interesy i samym Nelsem. Trup ściele się gęsto, każdy zaś zabity otrzymuje swój króciutki nekrolog. Po finałowej jatce, ledwie nazwiska mieszczą się na ekranie...

Jak to często bywa, wśród bohaterów trzecioplanowych trafia się perełka, która nadaje całości wyjątkowego charakteru. W przypadku "Przykładnego obywatela" postacią taką jest Ahn - koncertowo zagrana przez Elizabeth Thai. Ujęła mnie już od pierwszych swoich sekund na ekranie i stan ten utrzymała do swoich ostatnich sekund w tej historii. Ma babka i klasę i charakterek. 

Film jest poprawny. Akcja może i naiwna, ale toczy się szybko, bohaterowie nie marnują czasu na jałowe monologi o tym, dlaczego zaraz kogoś zabiją, tylko po prostu robą użytek z pistoletu lub domowej produkcji obrzyna. Czasem trafia się jakaś przypadkowa ofiara, ale cóż - takie są realia wojny. Nels konsekwentnie realizuje swój plan zemsty, nawet na chwilę nie zmieniając swojej miny - faceta, który po całym dniu odśnieżania, chciałby się w nocy wyspać, a tu musi bandziorów po górach ganiać.
Reasumując - film polecam. To taka dobra rozrywka na chłodny, deszczowy/śnieżny wieczór. Można usiąść, dobrze się bawić, a jak na moment stracimy wątek i umknie nam kto zginął, to nekrolog podpowie.

Zapraszamy na pierwszy rozdział „Mrocznych Wybrzeży".

Sięgając każdorazowo po gry wydane przez Rebel można spodziewać się bardzo dobrej, wysokiej jakości wykonania. „Mi Pasuje!” nie jest pod tym względem wyjątkiem. Gra Petera Burleya składa się z 6 dwustronnych plansz w różnych kolorach, 162 sześciokątnych kafli (po 27 w 6 kolorach), 24 sześciokątnych kafli specjalnych (po 4 w 6 kolorach) i instrukcji. Wszystko zaserwowane w solidnym pudełku z wytłoczkami, które co prawda pozwalają posegregować solidnie wykonane kafle, ale niestety ich nie utrzymują w porządku, gdy tylko pudełko lekko zmieni pozycje. Poza nieustającym bałaganem w pudełku do samego wykonania gry, jak zawsze nie mam żadnych zastrzeżeń.

„Mi Psauje!”, tytuł oryginalny Take It Easy, znana jest na świecie od 1983 i należy do gier logicznych. Nieduża ilość elementów, proste zasady i krótki czas rozgrywki, powoduje, że idealnie nadaje się na rodzinne rozgrywki lub na szybką wieczorną partyjkę dla graczy, którzy w tygodniu nie mają za dużo czasu na wielogodzinne kombajny ekonomiczne. W związku z tym, że jest to typowo gra logiczna, nie występują w niej żadne elementy fabularne, a co za tym idzie, nie wytwarza się żadna atmosfera, co więcej nie ma żadnych interakcji między uczestnikami, więc tak naprawdę każdy walczy, nie tyle z przeciwnikiem, co z własnym intelektem.

Gra polega na układaniu kafli na własnej planszy, która złożona jest z sześciościennych pól. Gracz wywołujący (nie zmienia się on podczas całej rozgrywki) losuje z własnego zasobu kafel, głośno oznajmia jego wartość, a pozostali gracze wyszukują identyczny element w swoich zbiorach. Po czym gracze układają kafel na swojej planszy, tak, by tworzył on nieprzerwany rząd cyfr i kolorów z innymi. Wygrywa ten gracz, który zdobędzie najwyższą ilość punktów za nieprzerwane rzędy cyfr i kolorów na swojej planszy, im wyżej punktowane i im dłuższe ciągi, tym więcej punktów. Najwyższy wynik, jaki można uzyskać to ponoć 307. Piszę ponoć, bo jak dotąd u mnie nikt go nie uzyskał.

Gra posiada oczywiście wiele wariantów, jednak przyznaję, że są one wyłącznie urozmaiceniem, a nie utrudnieniem rozgrywki. Druga strona planszy, zwana zaworową, czasem wręcz upraszcza, albo prowadzi do dublowania się wyników, gdy gracze w miejscach zaworów umieszczą tej samej wartości kafle (wariant 2). Rozgrywka traci wtedy mocno na oryginalności i rywalizacji, która i tak jest w tej grze minimalna.

„Mi pasuje!” jest świetną rozgrywką dla tych wszystkich, którzy lubią łamigłówki. Logiczne myślenie, przewidywanie ruchów do przodu, pamiętanie o ilości i rodzajach kafli, to elementy, które ta gra wyćwiczy u graczy, dlatego polecam ją dla dzieci i młodzieży, choć może lepiej im o tym nie wspominać. Jak też wspominałam rozgrywka nie zabiera dużo czasu, a zasady są na tyle proste, że gra nadaje się na szybką partyjkę w środku tygodnia.

”Mi pasuje!” jest po prostu dobrze skonstruowaną, klasyczną grą logiczną, bez dodatkowych fajerwerków, ale czasem w prostocie tkwi piękno.

Czy przyjaźń może istnieć w świecie pełnym zła, iluzji i podziałów? Sky, Estra i Maroon będą musieli się o tym przekonać na własnej skórze. Bunt maszyn odebrał im wiele. Codzienność w sierocińcu nie należy do najłatwiejszych, jednak to życie na zewnątrz może okazać się o wiele bardziej skomplikowane. Nowy świat skrywa się za morzem fikcji i niebezpieczeństwa. Przyjaźń będzie jedynym pewnikiem na ich drodze, ale czy na pewno?

Decyzja o opuszczeniu sierocińca wydawała się im jedyną słuszną drogą. Niziny społeczne stały się ich domem. To tam Estra wykorzystywała swoje umiejętności informatyczne do ochrony przyjaciół, Sky umiejąca przenosić dane wykorzystywała tę umiejętność do przetrwania w nowym świecie, a Maroon korzystał z bycia pół hybrydą, pół człowiekiem w kopalni zapewniając im byt. Trójka przyjaciół obserwowała mieszkańców Wyżyn, nie przypuszczając, że będą musieli niedługo walczyć o przetrwanie. Gdy ginie córka prezydenta, ich pozornie ułożone życie niknie pod groźbą niebezpieczeństwa. By odzyskać swój dotychczasowy byt, muszą odnaleźć dziewczynę, udać się na Wyżyny i odkryć co jest prawdą, a co wymysłem uprzywilejowanych. Czy w tym świecie ich przyjaźń przetrwa?

Znane nazwisko czy ciekawy opis? Co bardziej przekonało mnie do tego, by sięgnąć po Nowy świat? Muszę przyznać, że wiedziona chęcią poznania innego oblicza pióra autorki skusiłam się na tę powieść, nie wiedząc o niej nic. Czy randka w ciemno okazała się sukcesem?

Ałbena Grabowska zaskakuje lekkością, z jaką czyta się jej powieść. Ciekawie skonstruowana fabuła, akcja i nietuzinkowi bohaterowie, których obdarzasz sympatią, a to wszystko w obliczu niechybnej zagłady nowo powstałego świata pełnego podziałów, kłamstw i iluzji. Bez problemu weszłam w tę historię, kolejno odkrywając jej uroki. Ciekawa rozwoju wydarzeń, strona po stronie poznawałam siłę przyjaźni, która, choć wystawiana na wiele prób jest w stanie pokonać wroga, nawet tego nieoczywistego, ukrytego.

Nowy świat to przede wszystkim Sky, Estra i Maroon walczący o lepszy byt dla podobnych sobie. Ucieczka z sierocińca i stworzenie małej utopii mającej ich chronić to próba odzyskania namiastki rzeczywistości sprzed wybuchu buntu. Bez trudu zrozumiecie ich pobudki i postanowicie wyruszyć z nimi w drogę, którą obiorą. Akcja. Jej możecie się spodziewać niemal od początku.

Autorka zadbała jednak o to, by czytelnik w jej świecie poczuł się swobodnie i nie miał problemu ze zrozumieniem mechanizmów nim rządzących. Jest lekko, zrozumiale i emocjonalnie. Nowy świat porusza naszą wyobraźnię, dostarcza emocji i zmusza do zastanowienia się, czy zawarte w nim obrazy są tylko fikcją literacką, czy może już powoli nasza rzeczywistość się z nimi zlewa. Jedno jest pewne. Czytelnik dostanie masę pozytywnej, wyszukanej i nieszablonowej literatury wprost stworzonej do czytania i rozmawiania o niej gdzie się da.

Nowy świat, a raczej jego bohaterowie i przekazywane przez nich emocje na długo pozostaną w mojej głowie. Każdy może doszukać się negatywów, błędów czy potknięć, jednak to sedno powieści odkrywane po trochu daje mnóstwo radości i pozwala na całkowite zagłębienie się w historii. Ałbena Grabowska stworzyła powieść, która z pewnością sprawdzi się nie tylko w kręgach miłośników dystopii.

BATMAN NOIR
ekskluzywna kolekcja z okazji 80-lecia Mrocznego Rycerza!

Człowiek nietoperz skończył 80 lat. Pierwszy komiks z jednym z najpopularniejszych superbohaterów na świecie ukazał się w 1939 roku. Z okazji urodzin obrońcy Gotham nakładem Egmont w połowie sierpnia br. ukaże się limitowana kolekcja albumów komiksowych – „Batman Noir”.

Kristen Ciccarelli zabiera nas do fantastycznego świata, w którym śledzimy losy bohaterów bestsellerowego „Ostatniego namsary”. Są tu smoki, polityka i ludzie uwikłani w walkę o władzę i we własne namiętności.

Żyły kiedyś dwie siostry, które łączyła tak silna więź, że nic nigdy nie mogło ich rozdzielić.  Roa i Essie nazywały to „nicią”. Zajmowały się magią –  aż Essie straciła życie w straszliwym wypadku i jej dusza została uwięziona w tym świecie.

O KSIĄŻCE:

Terminator napędzany samogonem powraca!
I to w wielkim stylu, bo dzieją się nieprawdopodobne. Dowiecie się, jak zamienić Babę Jagę w broń ostatecznej Zagłady, jak w Dębince realizują konwergencję kultur, jakie zagrożenia mogą płynąć ze świętowania Światowego Dnia Przytulania oraz co syndrom sztokholmski ma wspólnego z samogonem.

Edynburg, 1847. Miasto medycyny, mamony i morderstw.

Na Starym Mieście giną młode kobiety, które spotyka makabryczna śmierć. Na drugim krańcu miasta student medycyny Will Raven rozpoczyna asystenturę u znanego i błyskotliwego doktora Simpsona.