Rezultaty wyszukiwania dla: Mark Edwards

To mogła być naprawdę dobra powieść i wiele wskazywało na to, że będzie to naprawdę mocny thriller. W "Głuszy" znajdziemy ciekawe i dające duże pole do manewru miejsce akcji, owiane tajemnicą morderstwo sprzed lat oraz duszny klimat niedużego miasteczka, którego mieszkańcy niechętnie patrzą na obcych? Co więc nie zagrało? Niemalże wszystko.  

 

Głównym bohaterem powieści jest Tom Anderson, który przyjeżdża z nastoletnią córką do ośrodka wczasowego położonego w malowniczym lesie gdzieś w dzikich ostępach stanu Maine. Po rozwodzie mężczyzna rzadko widuje Frankie, dlatego liczy, że w ciągu następnych dziesięciu dni będzie mógł nadrobić stracony czas. Na miejscu okazuje się, że na przed dwudziestu laty na terenie “Płytkich Zdrojów” popełniono makabryczne podwójne morderstwo, której sprawcy do tej pory nie ujęto. Nierozwiązana sprawa nadal przyciąga uwagę osób zafascynowanych zbrodnią i właśnie część z nich również zawitała do ośrodka.  

 

Już pierwszego dnia Frankie i jej nowopoznany rówieśnik wpadają w tarapaty i zwracają na siebie uwagę miejscowej młodzieży, która już od pierwszego spotkania jest do nich wrogo nastawiona. Jakby tego było mało w ośrodku zaczyna dochodzić do tajemniczych incydentów. Jakie tajemnice skrywają malownicze, lecz nieprzyjazne “Płytkie Zdroje”? 

 

Jak wspomniałam już wcześniej, Głusza naprawdę miała duży potencjał. Sam blurb brzmi intrygująco i sugeruje mroczną lekturę, która wywoła prawdziwe ciary. Niestety, nic z tego. Mark Edwards może i miał dobry pomysł, ale jego realizacja nie wypaliła. Po pierwsze, fabuła i intryga są przewidywalne i sztampowe, a motywy, jakie stały za popełnioną przed laty zbrodnią oraz współczesnymi wydarzeniami są tak nieprzekonujące, że aż żenujące.  

 

Po drugie, nie ma tu ani jednej dobrze i realistycznie przedstawionej postaci. Tom irytuje już od pierwszych stron, podobnie zresztą jak pozostali bohaterowie. Dialogi drażnią, ale tu nie jestem pewna, czy to kwestia warsztatu i stylu autora, czy też może tłumaczenia. Nadmierne spolszczanie i kolokwializmy nie brzmiały naturalnie (“fejzbuk”, “jutub”, “pościk z wojaży”), ale to już może moje subiektywne odczucie.  

 

Nie będę ukrywać, jestem naprawdę rozczarowana. Oczekiwałam mocnego thrillera z dużą dawką grozy, tak jak sugerował to opis na okładce. Otrzymałam przeciętną fabularnie, przewidywalną powieść, która nie wzbudza żadnych większych emocji. Nie polecam.