Rezultaty wyszukiwania dla: familijny

Trzeci tom serii „Włoski Skarbiec”, dedykowanej komiksom tworzonym przez najsłynniejszego włoski rysowników Disneya, jest wyjątkowym hołdem dla jednego z najwybitniejszych twórców – Giorgio Cavazzano. Tom obejmuje lata 1992–1994, kluczowy okres w karierze Cavazzano, który utwierdził jego pozycję jako mistrza i klasyka disnejowskich komiksów. Wydanie nie tylko prezentuje pięć wybranych dzieł z tego okresu, ale także wzbogacone jest o teksty krytyczne oraz „Szkicownik” z ciekawostkami i rzadkimi rysunkami z warsztatu artysty.

Zawartość Tomu

Trzeci tom zawiera pięć komiksów stworzonych w latach 1992-1994, które doskonale odzwierciedlają ewolucję artystyczną Cavazzano. W skład tego 216-stronicowego wydania wchodzą: Znalezione i kradzione; Nędza i szlachectwo; Hołd dla Federica Felliniego; Szalone lata Klarabelli: Stepujący reporter; Sto lat, Donaldzie. 

Analiza Artystyczna

Giorgio Cavazzano w latach 1992–1994 zaprezentował światu swój nowoczesny, plastyczny styl, który stał się jego znakiem rozpoznawczym. Jego kreska łączy klasyczną disnejowską estetykę z nowoczesnymi, dynamicznymi elementami, co nadaje komiksom niepowtarzalny charakter. Widać to szczególnie w akwarelowej okładce numeru 2000 magazynu "Topolino" oraz w historii stworzonej z okazji sześćdziesięciolecia Kaczora Donalda.

Dodatki i wydanie

Tom trzeci „Włoskiego Skarbca” zawiera również bogate dodatki, które stanowią prawdziwą gratkę dla fanów. Szkicownik prezentuje rzadkie oryginalne rysunki i ciekawostki z warsztatu Cavazzano, pozwalając czytelnikom zajrzeć za kulisy tworzenia komiksów. Teksty krytyczne dostarczają kontekstu historycznego i artystycznego, a to z pewnością czyni lekturę jeszcze bardziej satysfakcjonującą. Samo wydanie również zasługuje na uwagę. Twarda oprawa, piękna kolorystyka i dobrej jakość papier, to znaki rozpoznawcze wydawnictwa Egmont. Jeszcze nigdy się na ich komiksach nie zawiodłem. 

Podsumowanie

„Włoski Skarbiec. Najlepsze komiksy: Giorgio Cavazzano. Tom 3” to niezwykle wartościowe wydanie, które powinno znaleźć się w kolekcji każdego miłośnika disnejowskich komiksów. Dzięki starannemu doborowi historii i bogatym dodatkom, tom bawi i inspiruje. Dla fanów Giorgio Cavazzano i disnejowskiej sztuki komiksowej, jest to absolutnie niezbędna pozycja.

„Włoski Skarbiec. Najlepsze komiksy Giorgio Cavazzano” to wyjątkowa uczta dla miłośników Kaczogrodu, która skupia się na pracy jednego z najwybitniejszych włoskich artystów komiksowych – Giorgio Cavazzano. Ta kolekcja jest hołdem dla jego talentu i prezentuje najlepsze prace, które zdefiniowały współczesne komiksy Disneya i wywarły wpływ na całe pokolenia czytelników, ale także i twórców.

W komiksie znalazły się historie: Kaczor Donald. Podmorskie Królestwo (1972); Wujek Sknerus. Galeony i dublony (1973); Dziobas. Ciężar chwały (1975); Wujek Sknerus. Moneta nie z tej ziemi (1982); Wujek Sknerus. Spotkanie pod wulkanem (1982). 

Giorgio Cavazzano, znany z charakterystycznego i wyrafinowanego stylu rysowania, w swojej karierze współpracował z plejadą utalentowanych scenarzystów. We „Włoskim Skarbcu” znajdziemy historie spisane przez takich scenarzystów jak Rodolfo Cimino, Osvaldo Pavese, Giorgio Pezzin, Carlo Chendi i Pierre-Yves Gabrion. To dzięki ich scenariuszom Cavazzano mógł ożywić swoje postacie, nadając im głębi, która często przekracza granice zwyczajnej historii graficznej.

Komiksy zawarte w „Włoskim Skarbcu” to zarówno popularne, klasyczne przygody, jak i te mniej znane perełki. Czytelnicy będą mieli okazję podziwiać różnorodność tematyczną – od humorystycznych perypetii Kaczora Donalda i jego rodziny, poprzez ekscytujące poszukiwania skarbów Sknerusa McKwacza, aż po bardziej osobiste opowieści z retrospekcjami, które dotykają ważnych zagadnień z przeszłości bohaterów.

Jedną z głównych atrakcji tej kolekcji jest możliwość zobaczenia, jak Cavazzano eksperymentuje z formą i stylistyką, co czyni każdą opowieść unikalną, nie tylko wizualnie, ale też narracyjnie. Jego zdolność do wyrażania dynamiki ruchu, emocji postaci i szczegółowości otoczenia jest niemal namacalna na każdej stronie komiksu. Dodatkowym atutem "Włoskiego Skarbca" jest jakość edycji – druk, papier, kolory – wszystko to zostało przygotowane z dbałością o detale, co jest istotne nie tylko dla prawdziwych miłośników komiksu. To nie tylko lektura, ale i tom kolekcjonerski, który z pewnością zasłuży na wyjątkowe miejsce na półce każdego fana.

Podsumowując, "Włoski Skarbiec" to więcej niż komiks – to artystyczna podróż przez świat, w którym rysunki Cavazzano i scenariusze jego współpracowników łączą się w niezapomniane opowieści. Dla nowych czytelników będzie to znakomite wprowadzenie do świata komiksów Disneya, dla stałych fanów – kolejna okazja do zanurzenia się w ulubione historie. Bez wątpienia, jest to pozycja obowiązkowa na liście każdego, kto ceni sobie komiksy wyższej próby.

FANTASTYCZNY FESTIWAL WYOBRAŹNI STARFEST 2023 

LUBLIN, 20-22 października 2023 r. 

Organizatorzy: 

Fundacja Po Innej Stronie Mocy i Targi Lublin S.A.

„Kaczogród. Papuga z Singapuru i inne historie z lat 1945–1946” to nie tylko kolejny tom w serii klasycznych komiksów Carla Barksa, ale też prawdziwy skarb dla każdego fana klasycznych historii Disney’a. Komiksy, choć oryginalnie publikowane prawie 80 lat temu, pozostają pełne życia, przedstawiają porywające, pełne humoru przygody i nadal cieszą czytelników w każdym wieku. Kolekcja, która ukazuje się nakładem wydawnictwa Egmont, jest dowodem na niezwykłą uniwersalność i ponadczasowość dzieł Barksa, które, choć wydane tak dawno temu, nadal nie tracą na aktualności.

Co znajdziemy w komiksie?

W tym tomie, oprócz przygód Donalda i jego siostrzeńców, swoje role odgrywa również wiele zwierząt - od tytułowej papugi, przez mądrego psa, młodą foczkę, aż po indyka na Święto Dziękczynienia. Każde z tych stworzeń przynosi nowe wyzwania dla bohaterów, zarówno takie pełne humoru, jak i całkiem pouczające. Wątek zwierzęcy jest oryginalny i dodaje świeżości do znanych nam przygód Kaczorów. Co więcej, Barks potrafi zręcznie żonglować różnymi gatunkami , dzięki czemu w jego komiksach pojawia się wiele przygód, akcji, dobrego humoru, ale nie brakuje również życiowych mądrości. 

Album został również wspaniale wydany (jak zresztą cała seria). Ma twardą oprawę, kolorowe ilustracje, a wydrukowany został na doskonałej jakości papierze. Takie wydanie aż się prosi o postawienie w domowej biblioteczce na honorowym miejscu. Szczególnie że to także kopalnia wspomnień z dzieciństwa i pełna sentymentów podróż do przeszłości. 

Moja opinia i przemyślenia

Najnowszy Kaczogród oferuje wiele różnych historii, zróżnicowanych pod względem długości i tematyki, co sprawia, że czytelnik nigdy się nie nudzi. Opowieści oczywiście oprawione są w znakomite ilustracje i świetne wydanie, z twardą oprawą i dodatkami. Kaczogród to miejsce, w którym znaleźć można znaleźć zarówno akcję, fantastykę, jak i humor, a przede wszystkim przesłanie, które jest wartościowe zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci.

Ważnym elementem komiksu jest też nostalgiczny urok Kaczogrodu. Dla wielu czytelników, komiksy Barksa są częścią dzieciństwa, często w ogóle pierwszym kontaktem z komiksami. Powrót do nich po tylu latach może wywołać wiele sentymentalnych wspomnień, ale jednocześnie przyjemnie jest odkrywać je na nowo, na zupełnie innym poziomie i z odmiennym spojrzeniem na świat. 

Na zakończenie

„Kaczogród. Papuga z Singapuru i inne historie z lat 1945–1946” to nie tylko kolejny tom serii, ale prawdziwy hołd dla twórczości Carla Barksa. To album, który można polecić zarówno dorosłym, jak i dzieciom, zarówno z powodu nostalgii, jak i po prostu po ty, by cieszyć się z czytania znakomitych komiksów. To świetna propozycja dla każdego, kto ceni sobie dobrą zabawę, interesujące postacie i doskonałe ilustracje. Bez wątpienia jest to obecnie jedna z lepszych propozycji dostępnych na polskim rynku.

„Czarodzieje i ich dzieje” (oryg. „Wizards of Mickey”) to włoski cykl komiksowy, publikowany od 2006 roku w słynnym tygodniku „Topolino” („Myszka Miki”). 

Niedługo przyszło nam czekać na drugi tom przygód Myszki Miki i jej dzielnej (ale oczywiście nieudolnej) drużyny, która żyje w magicznym świecie, do którego wrzuceni zostali nie tylko wrzuceni zostają Myszka Miki, Kaczor Donald i Goofy, ale też wielu ich przyjaciół i wrogów.  

Zarys fabuły 

W tomie drugim główni bohaterowie wciąż zbierają elementy wielkiej zbroi, która pozwoli ocalić Minnie i położyć kres mrocznej erze. Ale nawet powodzenie tej misji nie oznacza końca kłopotów, w głębi podziemnych jaskiń drzemie bowiem groźna pradawna istota. Jeśli się przebudzi, Miki i przyjaciele będą musieli podróżować do innych wymiarów w czasie i przestrzeni, żeby się jej przeciwstawić. A taka walka może nie do poznania odmienić oblicze świata…

Moja opinia i przemyślenia

Przygody znanych disnejowskich bohaterów wrzuconych w wir pełnego magii, fantastycznego świata, to świetny pomysł na historię familijną. Postacie jak zawsze bawią i sprawiają, że czytelnik z przyjemnością śledzi ich losy. Myślę, że żaden miłośnik Disney’owskich produkcji nie poczuje się zawiedziony, szczególnie jeżeli bliższe są mu te nieco starsze koncepcje. 

Wydanie komiksu jest kolorowe, ma twardą oprawę i prostą, ale solidną kreskę. Historia wydrukowana została na doskonałej jakości, kredowy papierze. Format zeszytu nie jest zbyt duży, dzięki czemu wygodnie się go czyta. Tom jest bezpośrednią kontynuacją przygód rozgrywających się w pierwszej części.

Pamiętam czasy, gdy zaczytywałam się w komiksach Kaczora Donalda. Przez przeszło rok kupowałam w kioskach każdy, papierowy numer pisemka. „Czarodzieje i ich dzieje” to taki przyjemny, niezwykle nostalgiczny powrót do przeszłości. Przyznam, że mam nadzieję na to, że spodoba się również moim dzieciom.  

Podsumowanie

Jeżeli, drogi Czytelniku, lubisz Myszkę Miki i Kaczora Donalda, to serdecznie polecam Ci lekturę komiksu „Czarodzieje i ich dzieje”. Zeszyt jest pięknie wydany, a historie w nim zawarte ciekawe i pełne dobrego humoru. Dla mnie komiks był przyjemną, niezwykle nostalgiczną podróżą do czasów dzieciństwa, ale myślę, że przygody czarodziejskich drużyn znajdą swoich zwolenników również wśród obecnego, młodego pokolenia. Polecam! To seria komiksowa warta uwagi w eleganckim wydaniu, które po lekturze z przyjemnością stawia się na półce domowej biblioteczki. 

Wednesday Addams to dziewczyna z twoich koszmarów. Nowy szalony serial Tima Burtona jesienią na Netflix. Nastoletnia bohaterka rozpoczyna naukę w Nevermore Academy. Studentka usiłuje powstrzymać mordercę, terroryzującego lokalne miasteczko, a także rozwiązać nadprzyrodzoną tajemnicę, w którą byli uwikłani jej rodzice 25 lat temu.

Pierwsze w historii kina spotkanie bohaterów dwóch ponadczasowych i uwielbianych przez wszystkie pokolenia baśni. Dowiedz się, kim był Piotruś, zanim stał się Piotrusiem Panem i co robiła Alicja, zanim trafiła do Krainy Czarów? To właśnie ich wspólną historię opowiada porywające widowisko fantasy, w którym pierwsze skrzypce gra laureatka Oscara – Angelina Jolie, a wspierają ją: David Oyelowo, Anna Chancellor, Clarke Peters i Michael Caine. Za kamerą produkcji stanęła zdobywczyni Nagrody Amerykańskiej Akademii, Brenda Chapman – reżyserka oscarowej „Meridy Walecznej” i współtwórczyni takich familijnych hitów, jak: „Król Lew”, „Auta” czy „Piękna i „Bestia”. „Come Away to nowy dziecięcy klasyk. Baśń, która z pewnością oczaruje każdą generację widzów” – zachwala film serwis Slashfilm.com.

Rodzina Addamsów, po przeprowadzce do New Jersey, musi stawić czoło wyzwaniom XXI wieku, a także wścibskiej, sprytnej i chciwej prezenterce telewizyjnej Margaux Needler. W dodatku Addamsowie szykują się do wielkiej rodzinnej uroczystości…

Niech żyją wyjątkowi, niezwykli, jedyni w swoim rodzaju! Poznajcie Paskudy – bohaterów nowej komedii dla całej rodziny, która udowadnia, że nie musisz być pięknym, żeby być wspaniałym!

Coraz rzadziej i mniej chętnie oglądam animowane historie. W ostatnim czasie stały się powtarzalne i bez polotu. Wciąż wałkują ten sam humor. Zaczęłam myśleć, że po prostu przy takim natłoku różnych premier ciężko jest stworzyć coś nowego i oryginalnego. Wtedy jednak trafiłam na „Paskudy” i musiałam zmienić zdanie o sto osiemdziesiąt stopni. 

Zarys fabuły

Największym marzeniem Moxy, małej, różowej szmacianki, jest znalezienie swojego dziecka, które będzie mogła kochać ze wszystkich sił. Mimo że inne zabawki wmawiają jej, iż wielki świat nie istnieje, ona wciąż nie przestaje w to wierzyć i pewnego dnia wyrusza na wyprawę, by spełnić swoje sny. Wraz z przyjaciółmi trafia do perfekcyjnego świata pięknych lalek, które brutalnie uświadamiają jej, dlaczego do nich nie pasuje. Moxy jednak nie zamierza się poddać, zwłaszcza gdy stawką w grze staje się bezpieczeństwo jej najlepszych przyjaciół. 

Moja opinia i przemyślenia

Opowiedziana w filmie historia jest niezwykle inteligentna i pozytywna. Alison Peck stworzyła ciekawy scenariusz z dobrym i wartościowym przesłaniem, które bez problemu trafi do dzieci, a być może nawet i do dorosłych. Fabuła nie nudzi, a w bajcie pojawia się też oczywiście nieco głupkowaty humor. Wszystko jednak trzyma się granic dobrego smaku, a to kolejna sprawa, która w ostatnich latach wcale nie jest taka oczywista. 

Animacja jest bardzo ładna pod względem graficznym, ale to akurat nie wyróżnia jej z tłumu. Grafice komputerowej zawdzięczamy to, że ostatnio raczej nie ma brzydkich bajek. Kolorowy świat fabryki zabawek i jej okolic przyciąga wzrok, a jej mieszkańcu to wyjątkowo urocze paskudy. Na pewno nie jedno dziecko chciałoby mieć taką nietypową przytulankę. Pamiętam, że gdy chodziłam jeszcze do szkoły podstawowej, bardzo modne były takie dziwaczne trolle. Nie były śliczne, ale i tak wszystkie dzieci je uwielbiały. 

Podsumowanie

Bycie sobą i podążanie własną drogą zamiast śladem innych to bardzo ważne sprawy. Szczególnie dla dzieci, które są wyjątkowo podatne na wpływy rówieśników. Dlatego właśnie warto pokazać im historię „Paskud”. Wraz z ważnym przesłaniem otrzymają też oczywiście całą masę doskonałej rozrywki. „Ugly dolls” to naprawdę sympatyczna animacja, którą polecam z całego serducha. 

Film obejrzeliśmy dzięki platformie cineman.pl

Każdy, kto posiada lub kiedyś posiadał jakieś zwierzątko, wie ile może dać ono szczęścia, ale też przysporzyć całej masy trosk i problemów. Z nimi nie da się nudzić, a każdy kolejny dzień jest jak wielka i niezaplanowana przygoda. Tylko czy każdy jest na nią gotowy?

Sare ponownie porzucił facet, a zaraz potem umiera kobiecie babcia, która z sobie tylko znanego powodu zapisuje wnuczce opiekę nad jej ukochanym mopsem Patrykiem. Sara nie przepada za psami, wynajmuje mieszkanie u człowieka, który nie toleruje zwierząt w domu i – co gorsza – niedługo zaczyna pracę na cały etat w szkole i pies będzie musiał być sam przez kilka godzin. Wszyscy uważają, że roztrzepana i nieodpowiedzialna kobieta nie poradzi sobie z opieką nad psem, bo nawet ze swoim życiem sobie nie radzi. Ona sama też ma co do tego pewne wątpliwości, gdy co chwilę wszystko jej się psuje. Czy Sara ułoży sobie wszystko i jaki wkład będzie miał w to Patryk?

Nie wyobrażam sobie życia bez książek, ale równie mocno lubię oglądać filmy. O nich dużo mniej piszę, ale ostatnio obejrzałam bardzo fajną komedię, o której warto opowiedzieć. Czym zauroczył mnie Patryk w reżyserii Mandie Fletcher?

Patryk został okrzyknięty komedią romantyczną i chociaż mamy tutaj wątek miłosny, to w moim odczuciu jest on jednym z tych pobocznych - miły dla oka, ale nie najważniejszy. Dla mnie to komedia o losach kobiety, która wiecznie musi radzić sobie z porównywaniem do doskonałej siostry oraz własnymi niepowodzeniami. I nagle opieką nad zwierzęciem, za którym nie przepada i nie wie, co oznacza taka odpowiedzialność. Film ten pokazuje właśnie, co znaczy posiadanie psa, że to nie zabawka i trzeba wszystko tak zorganizować, by nie czuł się samotny i był zadbany. No ale to też zabawna historia o tym, jak Sara i Patryk się docierają i zaczynają razem funkcjonować i się lubić, to historia o nauce dostrzegania tego, czego się nie widziało, pokonywaniu własnych słabości i pojawiającej się powolutku miłości do mopsa. Zarówno reżyserka, jak i scenarzyści świetnie sobie poradzili ze stworzeniem filmu pełnego zabawnych oraz uroczych scen, które skupiają na sobie uwagę oglądającego i wzbudzają emocje.

Obsada filmu, chociaż mi mało znana to muszę przyznać, że spisała się bardzo dobrze. Beattie Edmondson (Sara) świetnie poradziła sobie z rolą kobiety trochę zagubionej, wiecznie w biegu i co chwilę radzącej sobie z kolejnymi przeszkodami czy zawstydzającymi sytuacjami. Nie tylko wczuła się w to, jak ma grać, ale i wyglądać, co nadało jej naturalności i pokazuje, że nie trzeba być sexbombą, by ułożyć sobie szczęśliwe życie i takie normalne kobiety mogą również zaznać miłości - nie tylko od czworonożnego pupila. Chyba jej gra aktorska najbardziej mi się podobała, była naturalna i niewymuszona, no ale nie mogę nie wspomnieć o Tomie Bennettcie, który wcielił się w postać Bena. Takie ciasteczko do schrupania i żałuje, że było go tak mało.

Patryk to idealny film na seans z przyjaciółmi lub gdy jest się chorym. Lekki, zabawny i uroczy, który może i nie należy do najlepszych produkcji, ale dostarcza rozrywki i nie nudzi. Ja się przy nim świetnie bawiłam, z zaciekawieniem śledziłam bieg wydarzeń i z uśmiechem na twarzy obserwowałam, jak Sara i Patryk wzajemnie i niepostrzeżenie zdobywają swoje serca. Pies potrafi zmienić życie, a ten film to pokazuje. Idealny dla wielbicieli lekkich klimatów oraz mopsów czy w ogóle zwierząt. Jestem pewna, że jeszcze nie raz wrócę do tego filmu.

Patryk jest komedią wartą polecenia i obejrzenia. Nie tylko rozbawi, ale i wzruszy. Mopsik zdobył moje serce, a wy oddacie mu swoje?