Rezultaty wyszukiwania dla: Simon Bisley

Komiks „Uniwersum DC według Neila Gaimana” to niezwykły album, który gromadzi w sobie osiem opowieści z uniwersum DC, napisanych przez cenionego autora takich dzieł, jak seria „Sandman” czy powieść „Amerykańscy bogowie”. Neil Gaiman, znany z niekonwencjonalnego podejścia do pisarstwa i niebanalnej wyobraźni, tym razem zabiera czytelników w podróż po świecie superbohaterów, zadając pytania i odkrywając granice uniwersum DC.

Wśród pytań zadawanych przez Neila Gaimana znajdują się takie jak: co jest w stanie pokonać Supermana, jaka historia kryje się za mocami Poison Ivy, czy legenda Batmana będzie trwała wiecznie? Opowieści o bohaterach zostały zilustrowane przez plejadę utalentowanych rysowników, wśród których znajdują się Andy Kubert, Mark Buckingham czy Simon Bisley, co sprawia, że każda strona albumu jest prawdziwym dziełem sztuki. Samo wydanie także jest eleganckie - twarda oprawa, dobrej jakości papier. To komiks, który aż się prosi, żeby po lekturze postawić go na półce na honorowym miejscu.

Oczekiwania względem pracy Gaimana w kontekście DC mogą być mieszane, biorąc pod uwagę jego zazwyczaj odmienne od głównego nurtu superhero podejście do twórczości. Jednakże, „Uniwersum DC według Neila Gaimana” potwierdza, że autor doskonale odnajduje się również w tym świecie. Moim zdaniem szczególnie wyróżnia się historia „Batman: Co się stało z Zamaskowanym Krzyżowcem?”, która jest po prostu rewelacyjnie wykreowana. Gaiman z niebywałą wrażliwością i głębią kreśli portrety bohaterów, jednocześnie zachowując ich charakterystyczne cechy.

Moja opinia o tym albumie jest pozytywna, aczkolwiek z pewnymi zastrzeżeniami. Z jednej strony, mamy tu do czynienia z mistrzowskim piórem Gaimana, które wraz z przemyślanymi ilustracjami sprawia, że komiks jest prawdziwą ucztą dla czytelników. Z drugiej strony, niektóre z opowieści mogą wydać się mniej angażujące lub zbyt odległe od głównego nurtu DC, co może rozczarować część czytelników. Mimo to, „Uniwersum DC według Neila Gaimana” jest albumem wartym uwagi, szczególnie dla fanów twórczości Gaimana oraz dla tych, którzy cenią sobie nietuzinkowe podejście do świata superbohaterów. Dodatkowe materiały, takie jak posłowie autora czy strony ze szkicownika, dodają publikacji wartości, czyniąc ją nie tylko zbiorem opowieści, ale też pewnego rodzaju wglądem w proces twórczy.

Finalnie, album stanowi ciekawą propozycję na rynku komiksowym, oferując unikalne spojrzenie na Uniwersum DC przez pryzmat jednego z najbardziej wpływowych autorów współczesnej literatury fantastycznej. Mimo moich mieszanych odczuć, uważam, że „Uniwersum DC według Neila Gaimana” to lektura, która z pewnością zostawi po sobie ślad w sercach czytelników, prowokując do refleksji nad naturą heroizmu i siłą opowieści. Zdecydowanie warto po nią sięgnąć!

Zainspirowani magazynem „Heavy Metal” i filmami Johna Woo, Kevin Eastman i Simon Bisley prezentują mroczniejszą wersję Wojowniczych Żółwi Ninja. Spodziewajcie się krwawej jatki, mistrzowskich rysunków i nieustającego terkotu absurdalnie wielkich karabinów maszynowych. W użyciu będą też noże, miecze, granaty ręczne, nabijane gwoździami pałki i kij hokejowy. Kałabanga!

Oto przed nami czwarty, ostatni tom serii Thor Gromowładny. Po ostatnim dość przeciętnym albumie, Jason Aaron wraca do swojej dobrej formy znanej z początków serii. Cieszy też powrót Esada Ribica jako głównego rysownika. Chorwat zrobił sobie przerwę, rysując tylko niektóre okładki zeszytów zaprezentowanych w poprzednim albumie.

Tytuł albumu – „Ostatnie dni Midgardu”, wskazuje na to, iż nasz świat i jednocześnie ukochaną Thorowi Ziemię czeka ostateczna zagłada. Brzmi to bardzo groźnie. Jaki będzie finał tej historii? Oczywiście musicie przekonać się sami, ja zaś pomogę Wam utwierdzić się w przekonaniu, iż warto zapoznać się z tym albumem.

Aaron przyzwyczaił nas już do stosowania kilku różnych planów czasowych. Oczywiście ma to związek z tym, iż Thor jest bogiem, czyli postacią nieśmiertelną. Tym razem scenarzysta jednak postanowił skupić się na rozgrywającej się w naszych czasach linii czasowej. Dodatkiem pozostał wątek w przyszłości, ale o nim za chwilę.

Autor sprowadził Thora ponownie na Ziemię. Tutaj młoda agentka S.H.I.E.L.D., Roz Solomon, zajmuje się prowadzeniem dochodzenia w sprawie bezwzględnej korporacji energetycznej Roxxon (nawiasem znanej nam z wielu komiksów czy filmów np. Iron-Man). Na jej czele stoi niejaki Dario Agger. Organizacja ta, działając zgodnie z prawem i z pozoru dla dobra ludzkości, jednocześnie niszczy środowisko i powoli wykańcza naszą planetę. Thor, któremu młoda agentka wpadła w oko, postanawia jej pomóc i stanąć do walki z bezwzględnym dyrektorem firmy. Okazuje się, iż zadanie to będzie jednym z najtrudniejszych, przed jakim stanie Gromowładny. Pomijając fakt, iż Agger skrywa mroczną tajemnicę, Thor po raz pierwszy zostaje spętany przez prawnicze artykuły i biurokrację. Chyba również pierwszy raz nasz główny bohater stanął na z góry przegranej pozycji z uczuciem wielkiej bezradności.

Aaron równoległe prowadzi historię osadzoną w dalekiej przyszłości. Stary, zmęczony nieśmiertelnością Thor prowadzi tutaj pojedynek na zgliszczach Ziemi z pożeraczem planet – Galactusem. Gromowładny nadal uważa, że dla jego ukochanego Midgardu jest jeszcze nadzieja i nie pozwala tak łatwo unicestwić całkowicie naszą planetę. W tym pojedynku pomagają mu trzy wnuczki – Córy Gromu.

Na deser autor zaprezentował nam trzy krótkie historie m.in. o tym, jak wnuczki Thora poznają genezę mrocznego elfa Malekitha czy o polowaniu boga piorunów wraz z Wikingami na lodowe olbrzymy. Prawdziwą jednak niespodzianką jest wprowadzenie w zakończeniu albumu nowej postaci – Gromowładnej. To nad jej przygodami Jason Aron skupił się w swoim kolejnym cyklu („Thor vol. 4”, który również ukazuje się w ramach serii Marvel Now! nakładem wydawnictwa Egmont).

Jak już wcześniej wspomniałem, do rysowania przygód Thora w tym albumie powrócił Esad Ribic. Chorwat niesamowicie buduje klimat, oddaje dynamikę i brutalność scen. Bardzo dobrze wychodzą mu scenerie i nie ma znaczenia czy są to kosmiczne plenery, czy ziemskie krajobrazy. Ribic kolejny raz udowodnił, iż jest prawie bezkonkurencyjny w oddawaniu szczegółów anatomii postaci oraz odpowiednim kadrowaniu.

Końcowe opowiadania gościnie zilustrowali R.M. Guera oraz Simon Bisley. Ich styl mocno różni się od Ribica, jest bardziej wyrazisty i agresywny. Trzyma jednak wysoki poziom i cieszy oko.

Podsumowując, „Ostatnie dni Midgardu” to komiks, który, choć ma służyć przede wszystkim dobrej rozrywce, porusza bardzo istotne kwestie. Ukazuje, jak tragiczne w skutkach może być niszczenie naszej planety przez korporacje, które skupiają się nad pozyskiwaniem surowców energetycznych. Proekologiczne przesłania w amerykańskich komiksach są rzadko spotykane, dlatego wielkie brawa dla autora za uświadamianie społeczeństwa w taki sposób.

Ostatni tom potwierdza ogólne przekonanie, iż cały cykl „Thor Gromowładny” jest jednym z lepszych, spośród tych, które ukazały się w ramach Marvel Now!. Aaron i Ribic jako duet spisali się znakomicie, dali nam świetną opowieść, która przy okazji cieszy oczy.