Rezultaty wyszukiwania dla: Bruno Deqiuer

Niedawno swoją premierę miał trzeci tom przygód młodego, niezdarnego piłkarza o imieniu Louca. W jakie tym razem kłopoty wpakował się chłopak i czy duchowi, który się z nim zaprzyjaźnił, Nathanowi, uda się go z nich wyciągnąć?

Zarys fabuły

Toczy się mecz o istnienie klubu piłkarskiego. Jeżeli chłopcy z drużyny Loucy przegrają, klub zostanie rozwiązany. Wygląda jednak na to, że tym razem Nathan nie wspomoże przyjaciela, bo mecz będą grali na terenie innej szkoły, a duch nie może opuścić murów swojego liceum. Gdy okazuje się jednak, że istnieje taka możliwość, Nathan przestaje być zainteresowany wspieraniem Loucy i pędzi do domu, w którym mieszkał za życia, by choć przez chwilę zobaczyć swoją rodzinę. Jak wiele zmieniło się od czasów jego śmierci?

Moja opinia i przemyślenia

Akcja komiksu z tomu na tom staje się coraz ciekawsza. Oczywiście tematem przewodnim zeszytów jest piłka nożna, ale fabuła robi się poważniejsza. Nathan powoli zaczyna sobie przypominać jak zginął i wychodzi na to, że nie był to żaden nieszczęśliwy wypadek, a w niebezpieczeństwie może być także dziewczyna, w której zakochał się Louca, Julia. Bohaterowie mają wiele różnych problemów i traum, co mocno kontrastuje z dużą ilością nieco czarnego humoru. Myślę jednak, że to właśnie sprawia, że komiks autorstwa Bruna Dequiera jest tak wyjątkowy. 

Seria „Louca” jest wydawana jako cienkie zeszyty w formacie A4. Dzięki temu ich cena nie jest wygórowana, ale przyznam szczerze, że znacznie bardziej lubię, gdy Egmont robi wydania zbiorcze, w twardych oprawach i nieszczególnie dużym formacie. Rozumiem jednak, że taka forma w przypadku historii dla nieco młodszych czytelników zwyczajnie mogłaby się nie sprawdzić. Każdy rodzic chętnie kupi dziecku co parę miesięcy tani komiks z serii, a niekoniecznie już eleganckie wydanie kolekcjonerskie. 

Podsumowanie

„Louca. Oby się udało!” to sympatyczny, ładnie narysowany komiks, który zaskakuje i zachęca do lektury. Historia bardzo przypadła mi do gustu i będę czytała ją wspólnie z dziećmi, które mam nadzieję, już niedługo, zabiorą się za samodzielne czytanie. Podoba mi się pomysł na wrzucenie elementów fantasy do zwyczajnego, szkolnego życia w tak delikatny i nienachalny sposób. Jestem bardzo ciekawa, co z tego wyniknie w późniejszych tomach i niecierpliwie czekam na, to kiedy ukaże się czwarta część, którą na pewno również przeczytam. Komiks serdecznie polecam! Jest świetny! 

Piłka nożna, humor i… duchy!

Bardzo lubię serie komiksowe dla młodszych, ale już nastoletnich czytelników. Ich scenarzyści prześcigają się w układaniu coraz to ciekawszych, bardziej zwariowanych pomysłów. W serii „Louca” zawarte jest wszystko, co tylko pozytywnego mogło się znaleźć w tego rodzaju komiksie. 

Zarys fabuły

Nastoletni Louca chciałby być popularny i lubiany, marzy też o zdobyciu ukochanej dziewczyny. Jest jednak niezdarny i dość nieśmiały, lubi również wpakowywać się w tarapaty i popełniać wszelkie możliwe głupoty. Jego nadzieją na spełnienie marzeń staje się Nathan, chłopiec - duch, którego tylko Louca widzi, a który za życia był doskonałym piłkarzem. Już po pierwszym spotkaniu postanawia zacząć trenować nowego kolegę, tak by i ten został kiedyś przynajmniej przyzwoitym piłkarzem. Czy ich wspólny plan się uda? I czy spełnią marzenia nie tylko Loucy, ale i Nathana, który chciałby dowiedzieć się, w jaki sposób zginął.   

Moja opinia i przemyślenia

Komiks ma bardzo fajną kreskę. Twórcą zarówno rysunków, jak i scenariusza jest Bruno Dequier, który naprawdę solidnie się przy stronie graficznej napracował. Fabuła „Loucy” jest nieco naciągana, ale z pewnością w historii nie brakuje dobrego humoru i faktycznych problemów, z którymi mogą utożsamiać się nastoletni czytelnicy. Z przyjemnością i zaciekawieniem śledzi się losy obydwu bohaterów, od czasu do czasu im kibicując, a niekiedy irytując się z powodu głupiego sposobu myślenia Loucy. 

Niestety nie przepadam za zeszytowymi wydaniami, szczególnie wówczas, gdy komiks jest cienki i ma format A4. Takie tomy bardzo łatwo się niszczą. Rozumiem jednak sens takich wydań, z pewnością są tańsze i lepiej dostępne, niż w przypadku zbiorczych komiksów z twardymi oprawami i cudnym wydaniem. Uważam jednak, że tytuł „Louca” zdecydowanie na takie właśnie zasługuje i być może kiedyś się go doczeka. 

Podsumowanie

Fantastyczne elementy wciśnięte do zwyczajnego życia to zawsze doskonały pomysł na nietuzinkową, wciągającą przygodę. Tak stało się i tym razem. „Louca. Twarzą w twarz” to świetna kontynuacja naprawdę fajnej, bardzo przyjemnej serii. Z niecierpliwością czekam na trzeci tom, który został już w Polsce zapowiedziany i będzie nosił tytuł „Oby się udało”. Mam nadzieję, że nie będę musiała zbyt długo czekać na premierę, bo jestem bardzo ciekawa, co wydarzy się dalej w życiu obydwu chłopców. 

Komiksy dla dzieci często mnie zaskakują. Kto mógłby spodziewać się, że zeszyt z chłopcem w piłkarskim stroju na okładce okaże się historią fantasy? Jednak tak właśnie jest. „Luca” to seria komiksowa o sporcie i szkole, ale z nadprzyrodzonymi elementami w tle.

Zarys fabuły

Licealista o imieniu Louca mimo optymizmu i bogatej wyobraźni nie radzi sobie w szkole najlepiej. Nie tylko jest strasznym fajtłapą, ale również wszystko go rozprasza, przez co nie potrafi się uczyć. By zdać do następnej klasy, musi zdać test z ogromnej ilości materiału, przez przypadek krzyczy na dziewczynę, która mu się podoba, a w piłkę nożną mogą go ograć nawet małe dzieci. Gdy jego los wydaje się już przesądzony, Louca poznaje Nathana i nie byłoby w tym nic szczególnego, gdyby nie fakt, że Nathan jest nawiedzającym szkołę duchem. To, że widzi go tylko Luaca, ma swoje zdecydowane plusy. Na przykład nowy kolega może mu podpowiadać na testach, a nawet biegać z nim podczas meczu. Czy dzięki Nathanowi życie Louca stanie się łatwiejsze? I przede wszystkim jak mogą pomóc sobie nawzajem?

Strona wizualna

Komiks ma prostą, ale przyjemną kreskę. Wydrukowany został w pełnym kolorze, na dobrej jakości papierze. Zeszyt ma format A4 i niestety miękką okładkę, dzięki czemu jego cena jest niska, ale łatwo go zniszczyć. Szata graficzna jednak zdecydowanie zachęca do czytania i poznawania historii nastoletniego Louca. 

Moja opinia i przemyślenia

Pierwszy tom serii „Louca” noszący tytuł „Piłka w grze” to niezwykle przyjemna, zabawna historia dla młodych czytelników. Komiks na pozór wydaje się zwyczajny, ale szybko zaskakuje pojawieniem się postaci Nathana. Bardzo go za to polubiłam i niecierpliwie czekam na kontynuację. Fajnie by było, gdyby licealiści w realnym życiu faktycznie mieli tylko takie problemy, niestety świat pędzi do przodu, żyje się w nim coraz gorzej i taki przypływ pozytywnej energii, jaki bije od Louca, jest naszym dzieciom w tym momencie ogromnie potrzebny.  

Podsumowanie

„Louca. Piłka w grze” to sympatyczny, ładnie narysowany komiks, który zaskakuje i zachęca do lektury. Historia bardzo przypadła mi do gustu i będę czytała ją wspólnie z dziećmi, które mam nadzieję, już niedługo, zabiorą się za samodzielne czytanie. Podoba mi się pomysł na wrzucenie elementów fantasy do zwyczajnego, szkolnego życia w tak delikatny i nienachalny sposób. Jestem bardzo ciekawa, co z tego wyniknie w późniejszych tomach. Komiks serdecznie polecam! Jest świetny!