Piszesz opowiadania? Jest Ci bliska konwencja fantastyki lub horror? Jeśli tak to nasz dział opowiadań jest właśnie dla Ciebie. Prześlij nam swój tekst, a jeśli uznamy, że się nadaje umieścimy go na Secretum. Zapraszamy tak debiutantów, jak i osoby piszące już od dawna. Pokaż swoją twórczość światu!
Teksty prosimy przesyłać w formacie doc lub rtf na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Każde opowiadanie zostanie przez nas przeczytane, i jeśli zajdzie taka potrzeba, poddane niewielkiej korekcie. Oczywiście gdy trzeba będzie poprawić coś więcej zapytamy o zgodę autora. Przesłanie tekstu jest równoznaczne z udzieleniem zgody na publikację.
W tym dziale:
wtorek, 13 czerwiec 2017 08:58
Część VIII - Kamil Jaszczak - Nie musisz mnie wołać
Komisarz zamarł w bezruchu na krótką chwilę. Prędko jednak odzyskał panowanie nad sobą i energicznie zatrzasnął drzwi lodówki. Odskoczył do tyłu, opierając się o drewniany kredens, na którym wciąż leżały niepozmywane naczynia. Zanim zdążył objąć wzrokiem całe pomieszczenie, usłyszał przerażający rechot dziecka. Ogarnął go strach, jakiego nigdy wcześniej nie znał – głęboki, paraliżujący, wręcz paranoiczny. Na szczęście śmiech zniknął równie szybko i niespodziewanie, jak się pojawił, a wraz z nim turkot nadjeżdżającej elektrycznej lokomotywy, która zatrzymała się parę centymetrów od jego stóp. - Boże... chroń mnie, kurwa, chroń – szepnął, spoglądając w dół. Dopiero teraz zorientował się, że stoi w…
Dział:
Secretum Grozy
Komentarze:DISQUS_COMMENTS
wtorek, 13 czerwiec 2017 08:57
Część VII - Jacek Skowroński - Zabawki
Zostaw mojego syna. Nawet nie myśl o tym, by go skrzywdzić... Komisarz szarpnął się panicznie i otworzył oczy. Cisza dzwoniła w uszach, księżycowa poświata zwolna wyławiała kontury mebli. Odetchnął głęboko. To tylko zły sen, urojenia znużonego umysłu. Potrzebuje urlopu, paru dni w jakiejś głuszy. Ofiary tropionych zwyrodnialców już nawiedzają go w snach, jeśli nie oderwie choć na trochę, zaczną przychodzić na jawie... Podreptał boso do kuchni. Napełnił szklankę wodą z kranu. Z głębi mieszkania dobiegł przeciągły jęk. Szkło zdzwoniło o zęby, woda pociekła po brodzie i torsie. Znów ten głos, niby szloch przerażonego dziecka. Więc zaczęło się. Ile można spoglądać…
Dział:
Secretum Grozy
Komentarze:DISQUS_COMMENTS
wtorek, 13 czerwiec 2017 08:56
Część VI - Stefan Darda - Szczęście sprzyja lepszym
Chodził podminowany i wściekły na cały świat. Miał ochotę wreszcie wyjść, zapolować, uciszyć trawiące go żądze, jednak, po ostatnich wydarzeniach, w okolicy wciąż kręciło się zbyt wiele policji. Tego małego zesłały mu chyba niebiosa! Spotkali się na trzecim piętrze, tuż przy drzwiach Witczaka, gdy chłopiec akurat zbiegał z góry po schodach. - Kolego – zagadnął dzieciaka – lubisz kolejki elektryczne? - No pewnie! – Oczy dwunastolatka już wcześniej płonęły wesołym blaskiem, ale teraz pojaśniały jeszcze bardziej. - Wejdź do mnie, to dostaniesz taką, jakiej jeszcze chyba nigdy nie widziałeś. Mój syn już z niej wyrósł. Chłopiec nie zawahał się ani…
Dział:
Secretum Grozy
Komentarze:DISQUS_COMMENTS
czwartek, 11 sierpień 2016 14:01
Część V - Jerzy A. Kozłowski - Polowanie
– … i zamknęli ją w wariatkowie. Mówię ci, to mieszkanie jest nawiedzone. – Bujasz. – No jak nie, jak tak. Tych pentagramów do tej pory nie udało się im zmyć. – Byłeś tam? W środku? Dwunastoletni chłopiec o czarnych włosach i nieprzeniknionym, zagadkowym spojrzeniu uśmiechnął się wymownie. – A co z innymi? – Dopytywał Adaś – tymi którzy mieszkają obok? Nie boją się? – Zniknęli. Wyparowali, tak jakby nigdy ich nie było. – Nie wierzę ci. – No przecież żartuję. Ci na dolnych piętrach nadal tam mieszkają, a ci na ostatnim to się wyprowadzili. Ponoć w nocy słychać tam…
Dział:
Secretum Grozy
Komentarze:DISQUS_COMMENTS
wtorek, 02 sierpień 2016 07:34
Część IV - Anna Klejzerowicz - Pentagram
Odziedziczyła mieszkanie po bracie, zamordowanym bestialsko przez nieznanego psychopatę. Wszyscy dziwili się, że chce tutaj zamieszkać. Lecz ona zawsze szczyciła się tym, że nie jest przesądna. A mieszkanie było w końcu łakomym kąskiem... Wprowadziła się więc, urządziła je po swojemu i odetchnęła z ulgą, Wreszcie ma swoje miejsce na ziemi. I niech diabli wezmą wszelkie zabobony! Cieszyła się swoim gniazdkiem, dopóki pewnego dnia nie odkryła niepokojącego zjawiska: otóż na ścianie jej przytulnie urządzonej kuchni powstał dziwaczny krwawy zaciek, który z godziny na godzinę przybierał coraz wyraźniejszą formę... Pentagramu. Próbowała go zetrzeć, zmyć, a w końcu nawet zamalować. Bez skutku. Pentagram…
Dział:
Secretum Grozy
Komentarze:DISQUS_COMMENTS
środa, 20 lipiec 2016 09:25
Część III - Magdalena Kałużyńska - Pomyłka
Miała na imię Ewa. Codziennie ją podglądał przez lornetkę. Mieszkała naprzeciwko. Krzyknął, kiedy zobaczył, że dziewczyna potyka się upada i... Wybiegł z mieszkania, po drodze zawiadamiając straż pożarną. Wrócił zapłakany, brudny, wściekły. Na siebie, że nie uratował ukochanej. Jeszcze kilka dni i odważyłby się do niej nawet odezwać. Umarła. Telewizor roztrzaskał jej głowę. Głupi wypadek! Rwał włosy, krzyczał, mie spał, nie jadł, nie mył się, nie wychodził. Tęsknił, widział ją, rozmawiali, dotykała go, kochali się. Roztrzaskał dzwoniący telefon o ścianę. Hurtowo palił papierosy, pił za dużo kawy. Bezsenność, zmęczenie, frustracja, samotność, ból i rozgoryczenie sprawiły, że wymyślił rozwiązanie! Będzie dobrze,…
Dział:
Secretum Grozy
Komentarze:DISQUS_COMMENTS
środa, 13 lipiec 2016 14:09
Część II - Marek Ścieszek - Telewizor
Ewa z przerażeniem wpatrywała się w ekran nowego telewizora. Wszędobylskie kamery jak zwykle znalazły się na miejscu przed policją, strażą pożarną i pogotowiem. Na tym przystanku, na którym rozpędzony motocyklista zabił siedem osób, powinna być i ona. Jak co dzień o tej samej godzinie miała wyjść na podmiejską 312-kę, by u koleżanki kilkanaście przecznic dalej wypić małą czarną bez cukru. Wyszłaby na spotkanie z losem, gdyby nie pojawił się, wcześniej niż powinien, kurier z wielkim tekturowym pudłem z napisem LG. Ledwie podłączyła telewizor, ledwie nacisnęła przycisk na pilocie, niemal natychmiast została poinformowana, jaką wielką była farciarą. Powinna właśnie płonąć! Tymczasem…
Dział:
Secretum Grozy
Komentarze:DISQUS_COMMENTS
środa, 06 lipiec 2016 08:16
Część I - Krzysztof T. Dąbrowski - Szal
Maciej był modnisiem. Gdy w sklepie zobaczył długi fioletowy szal – i to nie byle jaki, bo z grubo tkanej wełny - wiedział, że bez niego nie wyjdzie. Wychodząc owinął go luźno wokół szyi i dumnym krokiem ruszył do „mechanicznego rumaka", jak zwykł nazywać swój ukochany motocykl. Po chwili Maciej pędził ulicą, a jego nowy nabytek dumnie powiewał na wietrze. Chłopak lubił duże prędkości więc jak zawsze wcisnął gaz do dechy. Sto na godzinę... dwieście... dwieście pięćdziesiąt... Maszyna gnała jak rozwścieczony byk, którego ktoś podkarmił dopalaczami. Wiatr zwiał końcówkę długaśnego szala wprost między szprychy tylnego koła. Macieja gwałtownie szarpnęło do…
Dział:
Secretum Grozy
Komentarze:DISQUS_COMMENTS
niedziela, 17 styczeń 2016 05:07
Antologia Opowiadań - Labirynt
Opowiadanie I Joanna Pokrywka Labirynt szaleńca O tym, czym jest labirynt, wie niemal każdy człowiek na naszym kontynencie. Jeśli zaś jakimś cudem takiej wiedzy nie posiadł, łatwo może ten brak nadrobić, korzystając chociażby z powszechnie dostępnego źródła wiedzy, zwanego Wikipedią.Mirek jednakowoż nie tylko nie wiedział, czymże ów labirynt jest, ale w ogóle nie znał takiego słowa, a gdyby nawet je znał – nie mógłby sprawdzić jego znaczenia. Nie bądźmy jednak zanadto surowi dla niego. Jego straszna niewiedza nie utrudniała mu wcale życia, a żył, jak się zapewne domyśliliście, w labiryncie. Dodajmy, że był to żywot całkiem wygodny.Mirek urodził się, dorastał…
Dział:
Opowiadania
Komentarze:DISQUS_COMMENTS
sobota, 02 styczeń 2016 01:10
Marcin Jamiołkowski - Mohernet
Pułkownik Stanisław Kalina czekał. Krzesło było twarde i niewygodne, a tępy ból w krzyżu i kolanach przypominał o niedawno zdiagnozowanym reumatyzmie. Stojąca na biurku popielniczka sugerowała, że można palić, sięgnął więc do kieszeni po paczkę. Zdążył wypalić dwa papierosy zanim drzwi do gabinetu otworzyły się i w drzwiach stanął generał Jedlik. – Jesteś w końcu – warknął Kalina. – Dupa mi zdrętwiała od siedzenia, a nieczęsto się to zdarza. – Wiadomo, hartowana w najgorszym ogniu. – Po Jedliku nie widać było nawet śladu współczucia. Obszedł biurko i zasiadł w swoim fotelu: dużym, skórzanym i miękkim, jak ocenił pułkownik. – Mógłbyś…
Dział:
Opowiadania
Komentarze:DISQUS_COMMENTS